Ik ben echt geraakt dat er nog steeds zo op m`n bericht gereageerd wordt. Zelf heb ik het eigenlijk zoveel mogelijk uit m`n gedachten verbannen. Normaal ben ik ook echt een gevoelsmens, die heel intens leeft, gelukkig is en verdriet heeft. Nu ben ik voor m`n gevoel eigenlijk te nuchter. Alsof het geen werkelijkheid is. Ik voel me zelfs schuldig over de bergen vrije tijd die ik nu heb.
Ik had echter 2 keer dat ik het echt niet meer had. De eerste keer was toen ik in de schuur een zadeldekje van haar tegenkwam wat helemaal naar haar rook. Wat een `thuiskomen` is dat, wat een herinneringen... De tweede keer was toen ik vanwege m`n verjaardag m`n kamer maar weer `ns extreem glad had opgeruimd en m`n grote prikbord opnieuw wilde `inrichten` en met foto`s behangen. Ik had echt een `hoekje-Rosanne` gemaakt. Als je dan ineens recht tegen zo`n ondeugend koppie aankijkt trek je `t ook even niet meer.
Nooit meer een vrolijk koppie over de staldeur, nooit meer die vrolijke bok als ze gecorrigeerd werd, nooit meer die stille minuutjes genieten van dat grote hoofd in m`n armen vlak voor het opzadelen...
Mis m`n vrouwtje heel erg, maar life goes on... Mis het ook behoorlijk om geen paarden om me heen te hebben.
Tja, van `t paardenvirus kom je niet zomaar af
Ben ook echt heel blij met m`n instructrice, wat is dat een toppertje!!! Ze stuurde me een heel lief mailtje, dat ze zo geschrokken was en het haar zoveel gedaan had. Vervolgens stuurde ze al vrij snel een tip door van marktplaats dat er een verzorgpaard gezocht werd.
Ik kwam onderstaand bericht pas ergens tegen en `t voelde precies zo. Wilde het jullie dan ook niet onthouden:
Je denkt misschien
Dat je wat moet zeggen
Je denkt misschien
Dat je me moet opvrolijken
Je wilt misschien
Me weer zien lachen en genieten
Je denkt misschien
Dat je me moet troosten
Wat ik vraag is dit:
Wil je nog eens
En nog eens
Luisteren naar mijn verhaal
Naar wat ik voel en denk
Je hoeft alleen maar stil te zijn
Mij aan te kijken
Mij tijd te geven
Je hoeft mijn verdriet zelfs niet te begrijpen
Maar als het kan
Slechts te aanvaarden
Zoals het voor mij voelt
Je luisterend aanwezig zijn
Zal mijn dag anders maken