Hallo, gister kwam mn vriendin van wie ik lange teugel les heb eens kijken naar de vorderingen met mijn eigen paard. Normaal ga ik naar haar en mag ik met haar zeer ervaren paard aan de gang met het lange teugelen zodat ik het eerst goed kan leren en dan mijn paard weer kan leren, want 2 groentjes bij mekaar word natuurlijk hommeles. Maar ik ben aardig op gang met mijn bruine en had toch wel een paar probleempjes. Zo wilde ze maar niet aan de teugel in draf en ging steeds harder sjeesen! Pff is hard rennen achter een dravend paard hoor! Maar goed ik dacht nou ze moet nou maar is ff dr doorheen. Dus Jacq mijn vriendin gaat met haar aan de slag, wat denk je? 5 minuten moeilijk doen en dan van nah dr is toch niks aan de hand? Dan draaf ik wel langzaam met mijn hoofd naar beneden als jullie dat zo graag willen! Ggggggggggrrrrrr, daar doe ik dan zo mega lang over! Maar goed ze doet het en ik ben helemaal gelukkig! Ik had zo'n zelfde gevoel als dat je een half uur aan het dekseltje van een potje aan het draaien ben en dat je het dan uiteindelijk aan je vriend geeft en die draait het breed lachend open zo van, nah is dat alles?