Sta ik Waldo te poetsen, komt het jongste ruitertje bij ons de hoek om met dr pony. 10 of 11 is ze.. helemaal in tranen.. dus ik vraag wat er aan de hand is.. onsamenhangend verhaal kreeg ik dr uit, maar waar het op neer kwam:
Haar vader heeft ook een paard bij ons op stal staan, en die wil alleen het beste voor z'n dochter. Niks mis mee op zich... hij bemoeit zich wel met alles en het meisje rijdt zoveel mogelijk wedstrijden en heeft zoveel mogelijk les. Iedere dag rijdt ze dressuur met dr pony, springen durft ze niet zo goed maar gaat ze nu toch proberen (iedere dag! Kind is 11.. altijd dressuur..)
Maargoed, Nou ging d'r pony een tijdje niet zo goed en vandaag had d'r vader staan kijken en had gezegd dat het voor geen meter ging en dat ie, als er niet heel snel verbetering in kwam, hij die pony overmorgen naar de handelaar zou brengen!!!
Kind dus helemaal over d'r toeren, die heeft ondertussen al 5 pony's gehad, deze nog het langst en is nu hardstikke gek met dat beestje!! Dus die is doodsbang dat de pony idd verkocht wordt. Idioot gewoon.. Dat doe je je kind toch niet aan?? Ik weet ook niet wat ik d'r mee moet, kan me d'r moeilijk mee gaan bemoeien. Heb tegen d'r gezegd dat als d'r vader morgen nog steeds zo dacht, dat ze dan ff dr instructrice moest bellen, daar luistert d'r vader hopelijk wel naar.
Sjongejongejonge.. beetje ambitie is goed maar dit wordt gewoon dwingen, en ik wed dat als het langer doorgaat dat dat kind straks geen pony meer wil zien.. Dat die pa dat nou niet inziet...