Geplaatst Kim kon om die reden alleen 's avonds, en ze had voor mij nog twee dekens liggen, eentje voor een laag bedrag en eentje ('herfst-lappen-deken' van Lot geweest) gratis!
Eerst heb ik dus aan 't eind van de ochtend/begin middag een heeerlijke buitenrit gemaakt.
Ik mocht Cerise vanwege haar hoest niet in 't zweet rijden.
Probeer dat maar eens met een knollie die wil crossen!
Dan gingen we in draf, lángzaam...
En mevrouw in hetzelfde tempo maar dan een keurig handgalopje!
Als ze zo'n galopje nou eens in de bak deed tijdens de dressuurles?
Maar goed, ik heb haar aardig in kunnen houden, het was prachtig weer, en we genoten zoals altijd in Duitsland...
's Avonds met Kim gebeld, hoe laat we welkom waren.
Half negen.Dus wij enthousiast naar Apeldoorn, Peter en ik.
Komen we daar: Moeder Nimber, vader Nimber, dochter Nimber, 'Toekomstige-Schoonzoon' Nimber, maar géén Kim!
Bleek alles in Lunteren/Ede en Pannenkoekenhuis wat te zijn uitgelopen.
Peter kwaad want hij had voor het eerst na zijn burn-out weer twee hele dagen i.p.v. parttime gewerkt en was bek-af.
Die zag het niet zitten om ook nog eens naar de stal een paar km verderop te rijden!
Maar goed, Peter is nogal dol op Kim.
Dus liet hij zich ompraten door mij en we wendden ons tot moeder Nimber.
Moeder Nimber legde uit hoe we moesten rijden, wij snapten het nog niet.
Stratenboek erbij en na een "Oh ja... denk het wel... Bedankt voor alles..." zijn we maar gegaan.
Snel werd nog de nieuwe deken van Lot in onze handen gedouwd, of we die aan Kim wilden geven?
Na enig zoeken en Kim ff bellen vonden we al snel de (koude!) stal.
Peter shagrijnig met z'n keurige schoenen door de blubber in 't pikkedonker, het was al kwart voor negen...
Gelukkig was daar een stralende Kim met glunderoogjes, Mike, en twee lieve verlegen mooie meiden: Akerna en Marije.
En na wat lieve zoenen van Kim stond HIJ daar:
LODEWIJK.
Hij keek Peter aan zo van: "Ja ik weet het: vrouwen, lastig he. Maar ze zijn lief, en ach, we doen het er maar mee...."
De rustige bedaarde Lodewijk, met wat last van zijn rug, liet zich uitgebreid behandelen door Peter, die hem Reiki gaf.
Peter is dol op Lot, al heel lang, en elke keer weer vindt hij het heerlijk om bij hem te zijn: de rust die er vanaf straalt, ongelooflijk.
Ik ga hier volledig in mee: I love Lot...
De andere paarden, groningers etc. werden bewonderd, en natuurlijk moest MEGA-HARD-GROEIEND-VROUWTJE oftewel Hinke even aan Peter en mij geshowd worden!
Ze was heerlijk aan haar avondmaal begonnen.
Peter vond haar echt een scheetje! En inderdaad groot aan 't worden!
Toen kreeg ik eindelijk de twee dekens te zien die Kim nog voor me had.
Inderdaad heeeel handig, want ik heb zelf wel dekens voor Cerise maar geen reserve, dus dat kwam goed uit!
Als er nu eentje nat is, kan ik 's nachts de andere opgooien.
Thanks Kim!
Daarna reden we naar het huis van Kim, waar we nog appeltaart gegeten hebben.
Moeder Nimber lag telkens in een deuk want die is dol op Peter en zijn humor en rare bekken trekken kan hij ook dus...
We hebben nog lekker geroddeld over Bokkers en de Lunteren Boktrit!
Moeder Nimber vond dat Kim zoveel Bokte:
Werken, thuiskomen en meteen Bokt.
Weer werken, thuiskomen en meteen Bokt.
Eten, naar stal en daarna weer Bokt....
Ik heb de lieverd maar even uitgelegd dat dit nog weinig is... dat het nog véél erger kan!
Ze vond ook dat ik me zo goed hield gedurende de chemokuren, en ach...
Ik wees naar haar eigen dochter, die ook zo energiek en levenslustig bleef al jaren allemaal dankzij de liefde voor 't paard (en nu ook het andere paard!). Wat Kim allemaal wel niet doet in 1 week tijd.
Dan denk je echt dat een dag 42 uur heeft i.p.v. 24...
Dat paarden veel doen op dat gebied!
Om nog niet te spreken over mijn mannetje, die houdt me op de been, zorgt dat ik naar mijn knollie kan, dat ik léven kan.
Ja ik hou me goed tijdens de chemo.
Maar dat kan ik alleen met behulp van anderen!
Peter en ik gingen op tijd naar huis want ik was supermoe en hij ook.
Ik moest slaap inhalen en de volgende dag weer verjaardag dus wéér slaap inhalen vannacht....
De volgende ochtend op stal vond ik echter nog een CADEAUTJE!
Daar lag een wollen onderdeken met buikriem die dus onder mijn 185 regendeken past!
Silvia van Bokt, woont bij mij in de buurt, was bij Cerise's stal in de buurt geweest.
De onderdeken was te heet gewassen en iets te krap geworden voor haar paard, maar die van mij past het exact!
Silvia, heel erg bedankt!
Cerise heeft de deken nu op, onder de Bucasregendeken, zit perfect.
Ik heb wel een onderdeken dus, maar die is te groot voor deze regendeken.
Al met al geweldig dus.
Ik heb dit weekend drie nieuwe dekens!
Nou ja, niet nieuw, maar voor Cerise wel nieuw.
Pas geleden ook al een nieuwe winterdeken, dus voorlopig kunnen we weer heerlijk vooruit.
Ik ga nu snel foto's kijken van Lunteren, en chips eten natuurlijk.
Heerlijk met een dipsausje...
