na 3 jaar lief en leed gedeeld te hebben werd ze verkocht. Aan een ander.
Na 4 jaar liep ik haar weer mis.
Ik heb Honey, en Erna heeft het goed. Ik moet haar na 4 jaar maar eens los laten, ze is niet meer van mij (nooit geweest) dus ik heb er simpelweg niks over te vertellen.
Maar waarom valt me dat zo zwaar?
In de 4 jaar heb ik har 2x opgezocht, waarvan 1x per ongeluk. Puur omdat ik mezelf niet wil pesten.
Waarom heeft ze na 4 jaar nog steeds zo'n grote plek in mijn hart?
Waarom ben ik niet tevreden met wat ik heb?
Waarom waarom waarom, dat is alles wat er nu door mijn hoofd dwaalt.
Wat heb ik in mijn leven verkeerd gedaan waardoor het steeds misloopt?
4 jaar geleden met Erna, Vorig jaar met Jamaica, en nu weer met Erna.
Ik wil veel, ik weet het, misschien te veel, dat weet ik niet.
Ik weet wat sommige bokkers tijdens dit bericht van me denken, dat ik een zeikerd ben, maar dat boeit me eigenlijk weinig.
Op marktplaats e.d. zit ik te kijken naar andere paardjes, die ik eventueel zou kunnen kopen. Dan voel ik me heel dubbel, heel blij als ik dat paardje zou hebben, maar aan de andere kant heel bang.
Bang waarvoor?
Vind ik die nieuwe (waar ik meer mee kan) niet leuker dan Honey? Komt honey niet in het verdom hoekje? Ik zeg van niet uiteraard, maar ik heb het vaker (niet bij mezelf) zien gebeuren.
Waarom is alles zo moeilijk? wie heeft dat verzonnen?
Waarom krijg ik mijn hoofd en mijn hart niet op 1 lijn?
Dus weer waarom waarom waarom.
Wat doe ik verkeerd? Wie kan het me vertellen?
Bedankt voor het lezen