na de halve nacht(was vanaf 5 uur wakker)de was in huis te hebben gedaan,al mijn lederwerk ingevet en al wat anders wat ik ineens ging doen, omdat ik van de enthausiasme dat vandaag mijn tuigje klaar zou zijn,niet kon slapen was het dan eindelijk 8 uur.ik kon naar stal.
de zon scheen al volop,ik was mijn zonnebril kwijt maar allah,dan maar zonder,en ik liep de stal binnen van tinkerbell.ik werd liefkozend begroet door haar en de radio stond luidkeels mij toe te zingen-nou ja-U2 stond mij toe te zingen met:it's a beautyfull day.............EN DAT IS HET:
ik had tinkie in de bak gezet,stalletje gemest,alle spullen voor de grote-zomer-schoonmaak-was al uitgezocht en toen tinkerbell geborsteld.
om 9 uur stipt kwam meneer oonk met het tuig.Han was erbij en heeft me alles precies uitgelegd hoe je-volgens de regels van het koetsiersbewijs-correct moet optuigen,want-zo zei hij-ik kan het beter gelijk goed leren dan straks weer opnieuw moeten leren.en ik was allang blij dát hij me alles wil leren!
tuigje netjes gepast.tinkie was voorbeeldig,gaf geen krimp,en het staat toch móoi. in 1 woord:WAUWIE
het is een heel net tuig,mooi licht voor concour en erg netjes van kwaliteit.
ik was al helemaal in mijn nopjes,omdat ik nu eindelijk alles bij elkaar verzameld had en dus het 'echte 'werk kan beginnen......
toen zei Han:wat is tinkerbell toch braaf,ze geeft er niks om.volgens mij hebben we die gauw aan de gang.
nou das dus écht een compliment,want Han is een man van weinig woorden en veel wijsheid,dus ik zie dit als een compliment voor mijn opvoeding van tinkie(heb haar tenslotte van schuw en bang veulentje helemaal tot dappere dame opgevoedt )
daarna nog koffie gedronken(thee)en Han en robert bestookt met vragen.annet lag al helemaal in een deuk van mij omdat ik altijd zoveel van die vreemde-alles-willen-weten-vragen heb.
nou lief als dat ze waren werd me alles uitgelegd.
toen zei Han:schrijf maar even op nu hoe de volgorde was van het optuigen.ikke pen en papier en wilde beginnen,wilde Han mij dus de volgorde vertellen.Nee zei ik,ik wil kijken of ik het zelf nog weet.
dus ikke denken,schrijven en ja hoor,mijn fotografisch geheugen +obsessieve interesse voor paarden en alles wat daarmee te maken heeft had mij niet in de steek gelaten,ik had het helemaal goed gedaan.
ikke blij
mijn dag kon niet meer stuk.
en toen kwam ik thuis.ik keek in de brievenbus en daar lag een kaartje......van brenda!!!(tender)
ik moest serieus huilen daarvan want ik vind dat nou zo'n lief gebaar!en daarom heb ik die tranen in mijn ogen.
zo'n gelukzalige dag en dan ook nog die lieve brenda die aan me denkt....................
jongens:bedankt voor het lezen van mijn langdradige verhaal,maar dit moest ik toch even delen met alle lieve bokkers want van jullie geniet ik zoveel steun,leer ik zoveel bij en kan ik zoveel delen.
THANKZZZZZZIE ALLEMAAL.
p.s. ik schrijf altijd alles met kleine letter.
alleen Han schrijf ik steeds met hoofdletter.
dit is omdat ik die man zo onwijs bewonder en zo goed met paarden vind.hij hoort gewoon een hoofdletter te hebben!!!!!