we waren lekker aan het wandelen op hetr pad dat in de koeien wei loopt.
sym dartelde als een jong hondje met ons mee.
lekker rennen bokken en showen. Kris kras voor en achter ons langs. Dan weer even weg en dan weer terug. Ondertussen hier en daar wat grasjes mee pikken.
Het werd al wat donker en het miste, dus besloten we terug te gaan.
We waren nog maar net om gedraaid of sym kreeg het in haar koppie. samen met marina (die in de wei ernaast stond) nam ze een speurt. Het ging zo snel. Binnen 30 seconden was ze uit mijn blikveld verdwenen. Exel werd wat onrustig, dus heb ik haar overgenomen. Sym bleef zeker wel 2 tot 3 min weg.
Opeens zach ik een schim uit de verte komen. het ging als een haasjes door het veld. Luitkeels hinnekend kwam mevrouw weer aan gerend.
Verder bleef ze wel aardig bij ons. Hier en daar wat gesnurk, maar ze ging niet meer zo ver.
Terug bij de uitgang bemerkte ik dat er iemand in de bak die aan de wei grensd aan het rijden was.
Ik schrok me rot, want die moest dan toch wel last van die dolle sym gehad hebben, dus dat vroeg ik.
Ze had sym niet eens gezien
Waar was sym dan geweest. Dat blijft een raadsel Mijn penny veulen 
