Geplaatst Ik ging met mijn testruiter
Esther (die een paardrijles van me had gekregen voor haar verjaardag) naar een door haar uitgezochte manege. Haar pony die vorig jaar overleden is stond daar in de vakanties altijd in pension, dus ze kende er al wat mensen.
Toen we aankwamen hebben we natuurlijk eerst een rondje stallen gedaan om de paarden te bekijken. Er waren een heleboel boxen en voor de manegepony's en paarden stands. Lekkere dikke laag stro en ze zagen er goed uit.
Toen naar de kantine. Vanuit de kantine kijk je uit op een grote binnenbak (ze hebben twee binnenbakken en een buitenbak) en er staan voldoende tafeltjes om lekker te kunnen zitten. Verder is er een bar waar je allerlei hapjes en drankjes kunt kopen.
Daar gevraagd op welke pony Esther moest. Ze had namelijk van tevoren een E-pony gereserveerd omdat ze niet zo'n held meer is en 6 jaar niet had gereden. Instructrice was er nog niet dus daar moesten we even op wachten. Toen ze kwam stelde ze zich netjes voor en kreeg Esther een paard (pony's waren 'op'
) toegewezen, King.Een paar meiden werden met ons meegestuurd om zadel en hoofdstel te halen en paardje aan te wijzen. Toen ik het harde zadel zag had ik al medelijden met mijn vriendin maar ik dacht: laat ik nog maar niks zeggen
King is een leuk paardje, niet te groot, 1.62 ofzo maar in de ogen van mijn vriendin behoorlijk groot. Omdat hij in een stand stond durfde zij er niet bij in. Ik zou het hoofdstel indoen, dan kon zij veilig bij King in de stand komen staan.
King keek ERG boos toen ik zijn stand inkwam maar deed verder niks.
Bit wilde hij ook niet happen maar helaas heb je nog altijd zoiets als het truukje met je duim dus pech voor King }>
Vriendin durfde er toch maar niet bij in dus heb ik verder opgezadeld.
Oud zadel en hoofdstel dat niet compleet was (sperriem ontbrak) en keelriem moest met elastiekje vast.
Toen de bak in!
Het was een les met 8 anderen maar het is een erg grote bak en de instructrice (erg aardig) had een luide stem, dus geen probleem.
Ze hebben behoorlijk lang gedraafd, was aandacht voor nageven, schoudervoor en wijken en de galop werd individueel gedaan. Ook overgangen werden geoefend, ook stap-galop. Lesgenootjes waren qua niveau heel verschillend, werd toch wel gerukt en geplukt en vooral het subtiel geven van hulpen was nog wel eens moeilijk voor de meesten.
King was niet erg voorwaarts en gooide hoog op, dus mijn vriendin zweette zich kapot en is een uur heel intensief bezig geweest en kreeg veel aandacht. Paard ging uiteindelijk ook lekkerder lopen.
Na de les afgezadeld en nog even de kantine in gedoken. Nog even nagepraat met wat mensen en toen weer richting bus.
Esther was heel enthousiast, heeft er echt weer zin in en gaat binnenkort een 10-ritten kaart kopen. Er komt een nieuw paard op de manege die haar aangeraden werd door de eigenaresse van de manege.
Leuke sfeer. En een lief, braaf paard waar ze ook om gevraagd had.
Geslaagde avond dus.
Persoonlijk vond ik het wel weer eens leuk hoe het er echt op een manege toegaat, het is zo anders dan wanneer je bijrijdster bent van een eigen paard. Andere spullen, ander soort paard vaak en veel meer contact met het paard dan dat ene uurtje in de week rijden.
Ik zou persoonlijk niet meer terugwillen naar deze manier van rijden, gee mij maar lekker een paardje die ik op kan halen wanneer ik wil en waar ik mee kan doen wat ik wil. Besefte gister maar weer eens hoe ik het getroffen heb.
