Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
astridh schreef:Tevens is bij een aantal paarden heel zichtbaar gemaakt hoe een paard het voorbeen meer naar voren brengt als hij beter gaat lopen. Hierbij werd gekeken naar de 'uitzwaai' van het voorbeen naar achter en naar voren ten opzichte van de loodlijn uit de schouder. In het begin zag je dat het voorbeen een groter uitzwaai naar achteren maakte dan het wegzetten naar voren, het voorbeen bleef te lang aan de grond waarbij het lichaam als het ware het voorbeen voorbij liep. Toen het paard beter ging lopen werd het voorbeen eerder opgetilt en heel mooi naar voren gebracht. Ik heb geprobeerd dit aan Fitzroy uit te leggen door de telefoon, dit is niet gelukt dus jullie zullen deze uitleg ook wel niet snappen.
Citaat:Ik vind het jammer dat Lovely niet geweest is, ik had haar graag in discussie horen gaan met antoine, ze zijn beiden niet om woorden en theorie verlegen dus dat had heel leuk kunnen zijn, misschien een volgende keer Lovely? Ik ben heel benieuwd hoe de andere bokkers die er toch ongetwijfeld waren de ochtend beleefd hebben.
Cassidy"]
Nee, je moet eerst ervoor zorgen dat het paard ontspannen loopt en dat kun je pas door ervoor te zorgen dat hij zijn eigen rechtheid gaat opzoeken.
[/quote]
voorwaarts-neerwaarts zorgt al voor een ontspannen paard, maar hij zoekt hiermee niet zijn eigen 'rechtheid' ....
[quote="Cassidy schreef:Als een paard inderdaad het bit rechts vast heeft, is het een linksgericht paard. En dan ga je op de RECHTERHAND met stelling naar buiten (dus naar links) het paard ontspannen maken door hem zijn eigen rechtheid op te laten zoeken. Pas als hij over de rug loopt kun je de hoofd/halshouding veranderen. En dan pas mag je naar binnen buigen.
Het maakt niet uit naar welke kant het paard scheeft is. Hij zal altijd met de bolle kant van zijn lichaam steun zoeken.
Bijvoorbeeld. Een paard kijkt van nature bij voorkeur naar rechts. Is dus een rechtsgericht paard, met het grootste gedeelte van zijn gewicht op links. Dan ga je de linkerhand opzoeken (onthoud het nou maar zo dat je altijd de tegenovergestelde kant opgaat dan waar het paard naar gebogen is) met stelling naar buiten, tot hij nageeflijk wordt.
Het hele principe is mij volkomen duidelijk, maar dat werd het eigenlijk vandaag pas in de loop van de dag. Ik heb meer moeite met het kijken naar het paard en welke kant hij scheef zit. Ik denk dat dat dan nog makkelijker is als je erop zit.