Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-02 22:59

Dag mijn lieve Mistral, ik zal je missen!!!

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-02 22:59

Gisteren is het dan eindelijk gebeurt, ze hebben Mistral bij mij weggehaald.
Hij mocht met ons mee verhuizen naar Drenthe maar dan zou ze hem na 4 of 5 jaar weer bij mij weghalen, ik zorg al 2.5 jaar voor hem dus dat zou ik dan echt niet aankunnen, ik kan nu al nauwelijks afstand van hem doen laat staan na 6 of 7 jaar.
Ik kan er niet overuit, ik kreeg Vrijdag avond pas een telefoontje van haar dat ze hem de volgende dag kwam halen, ik heb echt geen tijd gehad om mij voor te bereiden op het afscheid.
Dat terwijl 2 mensen bij mij op stal al hadden gezegt dat ze Mistral dit weekend waarschijnlijk op kwam halen, mij had ze niet gebeld, hun wel. Ik geloofde het ook niet want dan zou ze mij toch wel bellen na 2.5 jaar voor haar pony gezorgt te hebben????? nee dus!
De reden dat ze mij zo laat belde is volgens haar dat ze niet wist dat ze al vervoer had gisteren, ze was nl. op vakantie en daarna hoorde ze het pas, Bullsh*t dus want die 2 dames bij mij op stal wisten het 3 weken geleden al, ze liegt dus gewoon.
Het is nog zo'n held ook dat ze iemand heeft gestuurd om mijn mannetje weg te halen, ze was er zelf niet eens bij.....

Ik wist dat hij een deze dagen weg zou gaan maar had niet verwacht dat het zo'n pijn zou doen.... Ik ben er echt helemaal kapot van, heb gisteren mijn ogen uit mijn hoofd gejankt en nu nog, ben inmiddels mijn stem ook al kwijt.
Mistralletje was gisteren heel nerveus toen ik hem uit het land haalde, ik denk dat hij het wel gevoeld heeft.
Lisa, het meisje wat bij mij op hem is komen rijden wist ook natuurlijk van niets en moest van mij horen dat het haar laatste ritje op haar pony was, ik heb niet veel aan haar gemerkt maar dat is er later vast wel uitgekomen.
Toen de trailer er eenmaal was heb ik hem maar heel snel ingeladen en de klep en het deurtje na een dikke knuffel dicht gedaan, toen hij weg reed heb ik hem nog even horen hinniken en dat brak mij, ik stortte volledig in en ben er nog niet uit, dat gaat vast wel even duren.
Veel mensen kwamen mij vandag melden dat een van mijn pony's niet meer op het land bij de rest staat en dat doet dus echt heel veel pijn, de meeste mensen weten niet eens dat Mistral niet van mij is.

Het trieste aan het geheel is dat de eigenaresse hem bij ons op stal gewoon heeft laten verpieteren, eens in de 3 a 4 maanden kwam ze eens kijken of hij er nog stond en dat was eigenlijk alles, zo is hij bij mij gekomen, ik kan nu alleen maar hopen dat ze nu wel voor hem gaat zorgen.

Mistral, mannetje van me, ik heb voor je gevochten, 2.5 jaar lang maar we hebben verloren knul. Het spijt mij zo ontzettend!! ik heb echt mijn best gedaan maar heb geen poot om op te staan, het mocht niet zo zijn....
Ik zal je nooit vergeten, uit het oog is in ons geval zeker niet uit het hart!!!
Eens zal je weer bij mij zijn, dat weet ik zeker, daar ga ik voor vechten!
Ik mis je!!!!!!!

**Geplaatst**: 01-09-02 23:28

Geplaatst: 01-09-02 23:28

Gadver, dat is echt een rotmanier om je pony kwijt te raken. Het is al heel rot als je je er wel op kunt voorbereiden, laat staan als je het een dag van te voren pas hoort. Ik hoop heel erg voor jou en Mistral dat ze nu wel naar hem zal omkijken.

Het feit dat de dame in kwestie er niet bij was lijkt inderdaad al aan te geven dat ze zelf ook wel aanvoelde dat ze niet juist handelde.

Zelf wist ik beide keren dat mijn verzorgpony wegging, en daar heb ik ook heel veel verdriet van gehad.

**Geplaatst**: 02-09-02 07:49

Geplaatst: 02-09-02 07:49

Tjee, dit is niet leuk idd. Maar stond Mistral bij jou in vol pension? En kwam ze er zelf niet eens naar omkijken!?

Trieste eigenaar! En idd wat Gwen zegt, doordat ze er zelfniet bij was zegt genieg denk ik!
Als er iemand anders zo lang voor mijn pony gezorgd zou hebben zou ik op zijn minst! een grote bos bloemen kopen en mijnpony ZELF ophalen!

Sterkte!

**Geplaatst**: 02-09-02 08:33

Geplaatst: 02-09-02 08:33

hayhay ja erg rot voor je ik heb al wat paarden bij ons thuis zien komen en gaan maar het blijft moeilijk!!!!! groetjes dominique

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-02 21:16

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-02 21:16

Dank allemaal, het blijft ontzettend moeilijk, ook al wist ik dat het eraan zat te komen.
Mistral stond vast bij mij, ze betaalde wel een deel maar kosten van smid, voer enz, heb ik altijd betaald , ik heb een zadel en dekentjes voor hem gekocht, pas nog eentje hier op bokt maar die gaat nu maar naar mijn eigen pony's, maar dat maakt verder niet uit.
Toen ze hoorde dat wij het plan hadden naar Drenthe te verhuizen heeft ze hem direct laten chippen, onder het mom van "dan bestaat hij tenminste" hij heeft nl. geen papieren. Ik weet zeker dat ze gewoon bang was dat ik hem in zou laden, ik moet eerlijk toegeven dat ik een periode echt wel met de gedachte gespeeld heb maar ik zit zo nou eenmaal niet inelkaar dus dat heb ik maar niet gedaan.

Ik heb natuurlijk mijn eigen knollies nog waar ik veel troost van krijg maar Mister Freddy en powys Eirian zijn ook behoorlijk van slag, vooral Freddy, hij heeft al die tijd dag en nacht bij hem gestaan dus die 2 verwen ik nu verschrikkelijk!

Wat mij nu ontzettend dwars zit is dat ik niet weet hoe het met hem verder gaat, wordt hij wel verzorgd of is het weer zo als 2.5 jaar geleden...... ze zegt van wel maar ja, ze vind zelf ook dat ze al jaren goed voor hem is, tja, de stalling betaalde ze wel maar een pony heeft toch iets meer nodig dan stalling of weide alleen.
Mistral is bij mij echt super mak geworden en alle kids kunnen nu op hem rijden, hij had gewoon veel aandacht nodig en dat kreeg hij bij mij volop!
Ach, vele mensen hebben mij van te voren gewaarschuwd, je gaat aan hem hechten en zij komt nooit en ineens haalt ze hem weg werd er gezegt, daar heeft iedereen gelijk in gehad en ik wist het ook van te voren (deze dame is bij ons op stal redelijk bekend en ik ken haar ook al jaren) maar wat moest ik dan.....Mistral laten verpieteren? dat kan ik dus niet over mijn hart verkrijgen, hij kwam echt veel te kort!

Ik troost mij zelf een beetje met de gedachte dat ik hem toch bijna 3 mooie jaren heb kunnen geven en ik hoop echt dat hij het goed heeft waar hij nu ook is........

**Geplaatst**: 02-09-02 21:34

Geplaatst: 02-09-02 21:34

bah, ik zit hier met tranen in mijn ogen, wat verschrikkelijk!
Heel veel sterkte toegewenst.