Precies Karin, zo heb ik ook echt van die momenten dat ik denk: 'ow wat hou ik veel van dat paard'
Ook op de gekste momenten...Kan er soms zelfs tranen van in mn ogen krijgen, zó lief vind ik haar.
Als ik kijk naar wat ik opgebouwd heb met haar, en hoe ze me nu zo over mn angst helpt enz. dat is zo gaaf.
Ik denk dat ik juist door die angst, en het er nu mee kunnen omgaan mét, ook die band groeit.
Zij is nu toch het eerste paard wat ik vertrouw sinds die val...
Toen ik haar net had, dacht ik weleens: 'wat heb ik gekocht'?
Nu ben ik echt helemaal verzot op d'r en zou haar voor geen goud willen missen. Ze heeft zich zo leuk en positief ontwikkeld, en ze snapt het gewoon zo goed.
Echt lekker mijn wijffie.