.... zowel in als uit het zadel . N al zo´n 20 minuutjes in het zadel mijn mond vol stof gekregen te hebben, vond Saba het duidelijk nog niet genoeg. Leuk, zo´n zandsculptuur op je rug!!! Ze besloot één van haar betere struikelacties in te zetten, waarna ik met een schitterende koprol over haar hoofd recht in het zand belandde. Saba was alleen vergeten dat je aan zo´n knielanding wel wat pijnlijke benen overhoudt, dus moest helaas zelf op de blaren zitten: toen ik er weer opstapte was ze licht kreupel. Sommige paarden zijn ook zo onhandig! Het gebeurd haar altijd, dit soort ongelukjes!
Gelukkig was ze wel braaf, ik reed in de wei en ze bleef keurig op me wachten (hoezo nuchtere driejarige!). Ik kon er ook zo weer opstappen. Heb haar daarna even uitgestapt en lekker, weg van de vliegen, op stal gezet. Been was niet warm of dik ofzo, en ze had ook geen wondjes. Nu maar hopen dat die kreupelheid snel weg is!