Nee, ik niet meer. Misschien als ik eenmaal uitgestudeerd ben, huis heb en gesetteld ben. Dan zou ik wel weer een paard willen, omdat ik weet dat ze bij mijn leven horen, ik ben geboren tussen de paarden, en zo wil ik ook sterven. Alleen de dood van mijn paardje zou te veel verdriet opleveren om al snel naar een nieuw paardje te gaan kijken, ik zou daarin niet mijn troost kunnen vinden. Mijn moeder heeft o.a. mijn paardje uitgezocht, zij is helaas overleden, en mijn paard vervulde zoveel wat ik miste na dat verlies. Klinkt sentimenteel, ik weet het. Ik heb ook al meerder paarden gehad, maar met deze heb ik zoveel meegemaakt, doorstaan, dat hij nu veel meer betekent dan een paard alleen. Hij is echt mijn rots in de branding, iets wat ik nooit had kunnen denken, dat een paard zoveel voor mij zou betekenen. Dit is veel meer dan houden van.