ging prima, we hebben zelfs een sprongetje genomen, en zowaar, de Balzflug kwam nog omhoog ook...helemaal goed dus, leuke les.
Sta ik na afloop nog eventjes te kletsen, komt er ineens volledig "out of the blue" de opmerking "Ik zie deze toch een stuk liever als die andere", en diverse mensen aldaar haakten snel in om dat te beamen "Ja, ik ook!"....Nou, toen voelde de aanstichtster van het gesprek zich kennelijk gesterkt, watn het ging verder "Deze kan tenminste marcheren, die ander..." en toen viel er een stilte, warabij ze dus erg zuur en zorgwekkend keek en met haar hand zo draaide zo van 'twijfelachtig'....
Dus ik opkomen voor mijn andere paard, [naam verwijderd] dus, zo van "nou, die andere heb ik erg lief, als er eentje verkocht wordt, dan is het deze ([naam verwijderd])"... Schampend werd er gereageerd "Meen je dat? Nou, onvoorstelbaar"...
NOU JA ZEG!!!!
Had ik erom gevraagd wat ze van mijn paarden vinden? En als je er eentje leuk vind, dan kan je dat toch ook gewoon zeggen zonder de andere meteen te moeten afkraken?!
Ik weet zelf ook wel dat [naam verwijderd] een fijn sportpaard is en waarschijnlijk inderdaad beter dan [naam verwijderd]...maar om [naam verwijderd] dan maar meteen af te doen als brandhout (dat zeiden ze nog net niet, maar o wee!).....
Leuke vereniging, he?
