Geplaatst we wisten het ongeveer al een jaar dat een van onze ponies iets aan haar nieren had, ze werd steeds magerder, en op een gegeven moment hebben we een bloedonderzoek laten doen, waar dat uit bleek.
Het ging allemaal zijn gangetje, als het niet ging dan kreeg ze een anabolenspuit, gewoon een spierversterker die haar weer opknapte, zo ging het allemaal een jaartje goed.
Ze was een heel lief beestje met een ongelooflijk lief karakter, waarschijnlijk was ze vroeger mishandeld geweest
, ze schrok van alles in het begin. we hadden haar gekregen van een goede vriend van mijn vader, die ging scheiden en er geen ruimte voor had. Maar ze begon ons steeds meer te vertrouwen, en hielp ons allemaal met het leren van paardrijden, ze had wel een pittig karakter af en toe een bokje met het aangalopperen, en gewoon lekker doorrijden.tot we op vakantie gingen, ze werd weer steeds magerder, en mijn vader maar hopen dat ze onze vakantie zou blijven leven iig die 3 weken, maar het ging steeds slechter met haar tot ze niet meer op kon staan, mijn opa had de dierenarts laten komen en die had haar weer een anabolenspuit gegeven, waar ze weer van opknapte, maar ze bleef mager.
af gelopen donderdag had mijn vader de dierenarts gebeld om te bespreken wat we ermee aan moesten, het regende een beetje maar hhet was niet koud, ze stond helemaal te rillen, de dierenarts zei dat we haar in leven konden houden met die anabolenspuit, maar dat het erg onmenselijk was, het was in feite uitstel van executie, toen heeft mijn vader de beslissing genomen om haar in te laten slapen.
ik heb het gevoel dat we iemand vermoord hebben, ze at de laatste paar dagen een hap en spugde het weer uit. ik had het gevoel dat ze haken op haar kiezen had, al was ze 2 jaar geleden naar de tandarts geweest, omdat ze toen al magerder werd, maar dat hielp toen niet, nu weet ik natuurlijk niet hoe snel die kiezen groeien, maar ik had het gevoel dat dat het was.
Haar beste vriendinnetje eet nu ook helemaal niet meer, wel hebben we nog andere paardjes staan waar ze mee op kan trekken, maar ik ben bang dat die kleine shet er ook aan gaat.....
ik voel me zo rot en kan elke nacht wel janken, omdat ik het gevoel hou een moordenaar te zijn....ik weet echt even niet meer wat ik moet doen, en onder hand sta ik paardenvlees te verkopen in de slagerij..lekker ben ik
Heel veel sterkte! 