Zoals jullie een poosje geleden hebben kunnen lezen had ik heel erge twijfels of ik Likeur wel of niet zou houden.
Hij is nl heel erg sterk en zeer sensibel en aangezien ik nogal onzeker ben aangelegd gaf dat nogal eens rare situaties, waardoor ik echt heel bang van hem ben geworden.
Maar de laatste weken gaat het ineens heel erg goed, ik kan hem nu goed aanvoelen en ben niet meer gelijk in de stress als hij zich eens groot maakt en denkt dat er spoken achter hem aanzitten.
Misschien komt dat ook omdat ik de lat wat lager heb gelegd voor mezelf, dat geeft toch een stukje rust.
En dat ik nu nog niet in de buitenbak en naar buiten durf, dat neem ik voorlopig maar even voor lief
Volgens m'n instructrice rijd ik volgend jaar overal met hem rond.
Oke, dat duurt nog wel even,maar geduld is een schone zaak!
Voorlopig gaan we er weer voor!!!