-
Anoniem
-
Het wordt zo langzamerhand wel tijd dat mijn wedstrijdcarriere weer van de grond komt en ik krijg tegenwoordig wat meer mogelijkheden, dus waarom niet?
De laatste keer dat we gingen was mijn paard lichtelijk zeikerig met laden en dat zat me niet lekker. Vorige keer hebben we er op de terugweg toch wel ruim 10 minuten over gedaan om meneertje eigenwijs erop te krijgen en daar baalde ik van. 10 minuten lijkt kort, maar ik vond het veel te lang. Zeker omdat hij toch wel behoorlijk van zich liet spreken en daar werd ik dus niet blij van en ik maak er liever geen probleem van.
Vanavond heb ik samen met Dorus (de echtgenoot van Von) even wat geoefend met laden. En ja hoor, in een kwartier tijd 3 keer geladen, no problem. Geen lijnen, geen zwepen, niks van dat al behalve een koekie zodra het 4e been binnen is.
Compliment aan Dorus, hij heeft nu helemaal door hoe je dat aanpakt. Toen mijn paard even dacht naast de trailer te stappen stak Dorus daar kordaat een stokje voor, daar moest ik stiekum wel even om lachen en het werkte super, want meneer stond weer keurig recht op de klep.
Hopelijk is de boodschap duidelijk geweest en hebben we bij de volgende wedstrijd geen probleempjes meer.
-
Anoniem
-
Zeker handig zo'n man, reken maar. Het is geen speciaal trucje of bovennatuurlijke kracht, hij let gewoon goed op en laat zich geen oor (meer) aannaaien door het paard. Dat wordt nog echt een paardenman, let op mijn woorden!
-
Anoniem
-
Als er iemand niet te beroerd is om te helpen, dan is het Dorus wel. Of eigenlijk jullie allebei.
Waar heb je hem eigenlijk vandaan en zijn er nog meer van?
-
Anoniem
-
Oke, als jullie me kwijt zijn, zit ik in het Vondelpark!!
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Dries1990, egnie, Geralda1994, Ilayla, Isa_Sofie, Jorex, Lalladidoo, Marcato, Mila17, mooney, xSCWx, xxx88 en 149 bezoekers