Geplaatst Ik ben eens heel hard en eng van een paard gevallen, en sindsdien nooit meer op een paard gestapt.
Dat is nu 3/4 jaar terug.
Een paar maanden terug had ik Pompidou gekocht, zij was nog vrij groen, maar wel iets ingereden.
Ik dacht dat ik dat wel aankon...
Maar dat viel vies tegen. Iedere keer als het niet lukte, omdat ze schrok of druk deed, was ik er binnen no-time af.
Sinds een tijdje krijg ik hulp van Jura hier op bokt, zij heeft Pompidou wat doorgereden, en rijdt er nog regelmatig op. Dat heeft echt enorm geholpen, maar zelf durfde ik er nog steeds niet op, behalve even uitstappen.
Ik had op een gegeven moment een goed contact met Appie op bokt, we pb-den veel, en zei had voorheen ook precies die angst etc. doorgemaakt.
Zij is er met begeleiding zo goed als overheen. ( zo zeg ik het toch goed Irene?
)Ze heeft een tijdje geleden voorgesteld om mij te helpen, en erbij te zijn als ik erop ging.
Ze is nu al een paar keer geweest, en het vordert zo!
De eerste keer vond ik echt doodeng, maar Irene wist heel goed op me in te praten, zodat ik goed afgeleid was, en me niet zo op dat angstige concentreren, maar simpelweg op het rijden zelf.
Iedere keer kwam ik een stukje verder, en werd zelfverzekerder.
Vanmiddag ging het zo goed! Ik stapte er zelf al veel zelfverzekerder op, en was gek genoeg helemaal niet echt bang. Ik heb vandaag zelfs gedraafd!!
Ik had vanmiddag echt het gevoel 'gereden'te hebben.
En dat terwijl Pompidou echt een week niets gedaan heeft.
Het viel me zo mee!
Ik zit helemaal te glunderen, ik wil er echt voor gaan!
Via deze weg wil ik Maartje en Irene heel erg bedanken voor hun hulp! Wat had ik zonder hen gemoeten?
