Udinde heb ik vanavond weer thuis gehaald. Een hele onderneming, ik ben zeiknat geworden. Niet door de regen, maar door het waden door sloten en poelen
Moe, maar zeer voldaan zit ik hier te typen, ik ben ZO verschrikkelijk trots op mijn kleine paardje
Uiteraard stond de kudde helemaal achter aan het gebied. Dat werd dus een flink eind lopen. Aangezien het zo verschrikkelijk heeft geregend, waren alle sloten en poelen enorm groot geworden, dus hier en daar liep ik tot mijn enkels in het water.
Udinde en Ulka meegelokt met wat voer helemaal naar voren. Geen probleem, want voor een broodje en wat biks doe je uiteraard een moord
Helaas kwamen we er niet helemaal zonder kleerscheuren uit, er kwamen een paar andere paarden van achteren op draven, Udinde rent beschermend om ons heen (sja, voer wil je uiteraard niet delen) en haalt uit naar een ander paard. Helaas stond de baas van Ulka daar
Pijnlijk!
Vooraan het hek, touwtje om de nek, halstertje aan en mee naar buiten. Door het hek heen vonden ze mateloos eng. Jaja, dat hekje was ook levensbedreigend
Udinnie liep eigelijk zo achter de biksbak aan de trailer in en ook Ulka ging er redelijk braaf in, met wat overtuigingskracht van twee sterke mannen achter haal billen.
Toen de trailer weer uit, Udinde liet zien dat ze het woordje "terug" zeker niet vergeten was. Brraaf!
Ulka had weer wat meer overredingskracht nodig.
Samen de weide in, even een stukje aan de hand gedraafd en wat ik zag, leek goed. (voorzover je wat kunt zien als ze ernaast loopt) Haar voorvoetjes kwamen een heel eind naar voren en haar halsje werd keurig gedragen
Wat ik wel vervelend vind is dat ze weer een kleine hoefzweer heeft gehad. Maar daar ga ik nog een vraag over stellen op medisch.
Van de week komen er foto's!