Geplaatst 
): 'Ja leuk, als ik tijd heb ga ik mee!'. Hmm... moest ff denken waar dat nou op sloeg... 
Toen bedacht ik me dat ik die nacht (ja, ik sliep laat) in de Paardenkrant had gelezen dat Manza Buitenzorg zondag afscheid zou nemen voor publiek op de drafbaan in Groningen. Manza is een hele bekende dravershengst van 31 jaar die in 1974 de Sweepstakes voor 3-jarige hengsten won die ieder jaar eind juni/begin juli worden verreden. Hij heeft in zijn leven ruim 1100 paarden voortgebracht, waarvan 772 in NL en eentje daarvan is de mama van onze Ameretto. Manza is dus zijn opa, en zijn afscheid was natuurlijk wel een bezoekje waard. Aangezien Maarten op de route woont, had ik hem nog een nachtelijk sms-je gestuurd of hij met me mee wilde. Kwartje viel, puzzeltje compleet.
Vanmorgen vroeg vanuit Twente vertrokken naar Benneveld en vanaf daar met Maartens racebak naar Grunn. Daar aangekomen zagen we de eerste dravertjes hun oefenrondjes al lopen. Behalve de jaarlijkse Sweepstakes voor 3-jarige hengsten werden ook die voor 3-jarige merries verreden. Verder nog een race om het baanrecord - dat werd verbroken, wat kan die Intact Hornline lopen! - en nog enkele andere koersen, waaronder de Manza Buitenzorg-prijs.
Eerst maar eens het terrein verkend, we waren allebei nog nooit op een renbaan geweest. Enkele koersen bekeken (best spannend!), in de stallen geweest en het regenachtige weer getrotseerd. Gelukkig was er ook een overdekte tribune. Er hing een hele relaxte sfeer en ik kreeg het idee dat dit voor veel mensen het standaard zondagmiddagje-uit was. De Manza Buitenzorg-prijs bleek koers nr. 7 te zijn - mijn geluksgetal, dus we besloten daarin mee te spelen. Beide ingezet op een duo (= 1e & 2e plaats in volgorde), ik op 8 en 9, Maarten op 1 en 8. Paard 9 lag helaas vanaf het begin al achteraan, paard 1 won (goed zo Maarten!), maar paard 8 eindigde in de middenmoot, dus voor ons allebei geen winst.
En toen... tadaa: de opa van Ameretto! We waren al naar 'm op zoek geweest op het terrein, maar we konden 'm niet vinden. En ineens was hij daar, 31 jaar en nog zo druk als een jonge hengst. Hij werd voorgeleid door zijn eigenaar en vervolgens werd hij gehuldigd, zijn levensgeschiedenis werd verteld, hij kreeg een mooi lint om z'n nek, mocht nog even flink voordraven en dat was het. Gaaf beest hoor!
Ik leek wel een groupie zoals ik met m'n fototoestel heen en weer aan het rennen was. We zijn 'm sneaky gevolgd naar z'n stal en - ohhhhhh echt waar! - van z'n eigenaar mocht ik met 'm op de foto!!!
Natuurlijk verteld dat we een veelzijdige kleinzoon van hem thuis hadden staan. Zijn eigenaar vertelde dat er meer veelzijdige Manza's rondlopen, een zoon van hem in Brabant bijvoorbeeld springt in het Z. Nog even wat leuke wetenswaardigheden uitgewisseld en toen konden we moe maar voldaan naar huis.In Grunn nog ff de rotonde bij de A7 een keertje of 6 rondgereden, we hadden ondertussen nl. Nienke aan de telefoon die in Drachten bij Ironique was en eigenlijk zouden we daar nog even langsgaan. Maar tijdtechnisch gezien kwam het allemaal niet uit, het was 5 uur geweest en Nienke was daar al bijna klaar om op weg naar Grunn te gaan. Dus nadat we voor de 6e x de afslag naar Drachten voorbij waren gereden, kozen we uiteindelijk toch voor afslag Emmen, die we inmiddels ook al 6 x voorbij waren gereden.
't Was een erg leuk dagje ondanks de harde regen die af en toe met bakken naar beneden kwam (quote commentator: 'Het is opgehouden met zachtjes regenen'
). Ben er nu helemaal zeker van dat onze Ret maar bar weinig van zijn paps de Arabier heeft geërfd en des te meer van moeders kant. Quote Maarten: 'Waar ik hier ook kijk, ik zie overal Ameretto's'. En hij had nog gelijk ook, heb er een hoop gezien die veel op onze Ret leken, was het niet het koppie, dan was het wel de bouw. En de gelijkenis tussen opa en kleinzoon was ook goed te zien. Kreeg ineens zin om Ameretto ook eens voor zo'n sulky te zetten. Wie weet, ooit... Overigens heb ik vandaag ook mijn vakantie geregeld. In augustus gaat Lau twee weken op vakantie en aangezien ik net in die weken op Maartens huisje pas omdat hij ook weg is, was een paardenoppas ook snel gevonden: ik neem Retje lekker mee naar Drenthe! De pensionstal tegenover Maartens huis had nog plek, dus dat is vandaag ook allemaal geregeld. Meteen ook kennisgemaakt ook met de bijrijd-Haf van Maarten (wat een coole voorpluk!
), zijn vaste ruiter en zijn eigenares, en het leek me allemaal erg gezellig daar op stal. Dus mooi Drenthe, here we come! BTW de foto's van vandaag zijn hopelijk snel klaar (en gelukt). Bij gebrek aan digimateriaal had ik een oud fototoestel van thuis mee, zo'n ouderwetse met een filmpje (een watte?
). Het inleggen van dat filmpje vanmorgen was al een ramp, dus ik hoop dat alles goed is gegaan... 
Waarschijnlijk bedoel je de andere Haf (Tosca)... dat beestje loopt Ret er zeker weten uit in draf