Misschien een `naar` iets om over na te denken, maar waar gaat jouw paard heen als je er niet meer bent?
Heb je dat al eens bedacht? Of het er over gehad met anderen?
Ik zou bijvoorbeeld namelijk niet willen dat ze zomaar verkocht zou worden. Al helemaal niet aan de eerste de beste. Maar je kan ook niet zomaar iemand er mee opzadelen.
Wat doe je dan?
Afspraken maken? Nu al? Dingen op papier zetten? Kan dat officieel?
Ik heb er wel eens over nagedacht en toen gevraagd aan mijn ouders wat ze met mijn pony willen doen als ik er niet meer zou zijn. Die willen haar houden tot ze zelf niet meer zou kan.
MerleSimone
Berichten: 5834
Geregistreerd: 08-06-10
Woonplaats: Winterswijk
Geplaatst: 26-10-10 11:52
Ik weet het niet, en ik hoop ook dat ik er nog heel lang blijf haha. Ik hoop dat als er iets onverwachts gebeurd dat mijn moeder een goede baas zoekt, omdat ze het vast zelf ook niet over haar hart kan krijgen om mijn beest zomaar weg te doen.
fjordjes
Berichten: 13335
Geregistreerd: 03-07-05
Geplaatst: 26-10-10 11:54
Ja daar heb ik wel eens over nagedacht. Ik laat mijn (toekomstige) paard na aan mijn vriend en dan mag hij er zelf weten wat hij ermee doet. Ik ben dan dood dus ik weet toch niet wat er mee gedaan word. Klinkt misschien hard maar ik weet dat mijn vriend het er heel moeilijk mee zou hebben als hij voor dat paard moet zorgen want er zit dan iets emotioneels aan voor hem. En hij heeft geen tijd voor een paard. Volgens mij moet zoiets wel kunnen. Als je trouwt in gemeenschap van goederen dan is het paard altijd van de partners samen. Dus dan is die degene wat hij/zij ermee doet. En anders kan je denk ik zoiets in een testament zetten.
Akecheta
Berichten: 7629
Geregistreerd: 05-12-09
Woonplaats: in 't midden van 't land
Geplaatst: 26-10-10 11:54
Hallo,
Inderdaad een beetje gevoelig en lastig onderwerp. Ik denk hier ook wel eens over na en eigenlijk weet ik het gewoon niet. Het fijnste zou ik het vinden als mijn paard op zijn huidige stal zou kunnen blijven. Hij heeft het daar zo verschrikkelijk goed. Ik zou er niet aan moeten denken dat mijn paard in een box van 3x3 opgesloten zou worden de hele dag. Ik denk ook wel eens: moet eens iets voor mijn paard op papier gaan zetten. Mijn testament is verder goed geregeld, alleen mijn paard (en mijn jaarling) staan er niet in vermeld.
Misschien krijg ik aan de hand van dit topic nog wel goede ideeen. Maar laat ik vooral hopen dat het níet nodig is dat ik er soms over denk.
Ayasha
Blogger
Berichten: 59754
Geregistreerd: 24-02-04
Geplaatst: 26-10-10 11:55
Ik vermoed dat mijn moeder ze houd. Die kan er geen afscheid van nemen denk ik.
AnnemiekvM
Berichten: 8365
Geregistreerd: 17-07-03
Geplaatst: 26-10-10 11:55
Als ik nu dood zou gaan wordt Tommie van Sanne. Sanne verzorgt hem nu meer dan een jaar voor de helft, maar al was dat niet zo geweest was hij alsnog naar haar gegaan.
En zou dit niet mogelijk zijn, dan zouden mijn ouders Tommie houden.
het liefst zou ik willen dat ze dan naar de vorige eigenaar gaat (die was heel goed voor haar) en dan kan zij een baasje zoeken dat goed voor haar zal zorgen. maarja daar zou de vorige eigenaar het dan ook nog mee eens moeten zijn
Hier zijn al meerdere topics over geweest maar goed.
Mijn vriend zal zorgen dat mn paarden op dezelfde manier als nu verzorgd worden door een van mijn vriendinnen, dat houd in zelfde medicatie etc. OOk zal hij ze nooit door verkopen en een heel mooi leven geven
quartel
Berichten: 15919
Geregistreerd: 14-04-10
Geplaatst: 26-10-10 11:58
tot voor kort zou ze naar mijn bijrijdster gaan maar die heeft er helaas geen tijd meer voor. Nu kan ik alleen maar zeggen dat als ik ga, ik over haar waak en daar waar ik kan een beetje bijstuur.
Mijn vriend zou dan nog een tijdje voor ze zorgen denk ik want ze staan heel dicht bij ons huis en daarna langzaamaan kijken naar verkoop ...
vannah
Berichten: 861
Geregistreerd: 19-06-10
Woonplaats: rotterdam
Geplaatst: 26-10-10 12:01
ik denk(en hoop) dat mijn moeder en zus geen afscheid van mijn paarden kunnen nemen, en ze zouden houden. ik heb samen met mijn zus een weiland met stallen dus daar kunnen ze gewoon blijven...mijn moeder gaat nu als het donker is nog steeds regelmatig met mij mee de paardjes de laatste avondverzorging geven. dat vind ze prachtig! omdat zij weten dat mijn paardjes mijn alles zijn weet ik bijna zeker dat ze ze aanhouden.
dan mag ze naar een van mijn vriendinnen, dan weet ik iig zeker dat ze het goed krijgt!
Giolli
Zeg maar Ber!
Berichten: 19235
Geregistreerd: 17-11-07
Geplaatst: 26-10-10 12:34
Als ik er niet meer ben wil ik dat mijn paard per direct naar het beste tehuis wordt verkocht. En dat weten mijn ouders zelf ook, Zou echt niet willen dat mijn paard wordt gehouden. De rest van mijn familie weet namelijk niets van paarden en verzorging en ik zou niet willen dat mijn paard daar onder zou moeten lijden..
Maar iig zwaaizwaai, kunnen ze lekker naar hawai van het geld.
V_eraa
Berichten: 1102
Geregistreerd: 26-02-08
Woonplaats: Zeeland
Geplaatst: 26-10-10 14:39
ik heb er weleens over nagedacht, maar dan komen er zulke nare dingen in me op dat ik het graag snel weer wil vergeten! gelukkig is me paard eerst van me vader geweest, dus daar kan die dan altijd weer bij terrecht denk ik dan
Mijn jonkie zou verkocht worden aan een liefhebber van het ras. Mijn familie heeft niet zoveel met paarden en ik vind een paard een te grote verantwoordelijkheid om aan iemand achter te laten die er eigenlijk niks mee heeft.
Mijn haffie gaat naar haar verzorgster. Die mag haar met alles wat er bij hoort hebben als ik er niet meer ben.
Dit alles is ook met vriendlief besproken. Zelfde situatie geldt trouwens ook als ik er niet meer voor kan/wil zorgen.
dropje2
Berichten: 2235
Geregistreerd: 16-05-06
Woonplaats: Op het puntje van Nederland
Geplaatst: 26-10-10 16:12
Tja, inderdaad een moeilijk onderwerp.. je kan niet zomaar zeggen: Ze gaan naar die en die.. diegen moet er natuurlijk wel tijd en geld voor hebben, al zou ik mn hele erfenis ook aan diegene nalaten, dat lijkt me wel fair..
In ons testament staat opgenomen dat onze oudste ( nu 20) een rustige oude dag mag krijgen, mn wedstrijdpaard gaat naar mn instructrice en mn jonkie ( 2 1/2) moet verkocht worden.
De wereld zit raar in elkaar, we zitten heel veel op de weg, dus ik vindt persoonlijk dat je zulke dingen wel geregeld moet hebben.
celticpony
Berichten: 1771
Geregistreerd: 06-07-06
Geplaatst: 26-10-10 16:15
ze zijn voor mijn kinderen en als die er niets mee willen, dan zoekt vriendlief een natuur/grasmaaiersplek. De deal is dat ze iig nooit de handel ingaan.
Ik hoop dat mijn vriend mijn paard houd en hiervoor wil blijven betalen zodat mijn bijrijdster hem kan blijven verzorgen tot dat hij van zijn pensioen kan genieten..!
Tictac_
Berichten: 354
Geregistreerd: 26-04-08
Geplaatst: 26-10-10 20:04
Ik heb het net eens even aan mijn moeder gevraagd (A) Zij zullen mijn paardje houden aangezien (met name mijn moeder) het erg leuk vind om met paarden bezig te zijn maar niet te rijden, dus dan zullen ze iemand zoeken die haar wil gaan rijden zoals mijn goede vriendin die op dezelfde stal staat en daar een paard verzorgd of iemand anders. Dat is voor mij wel een gerust stelling aangezien ik zeker weet dat mijn ouders er goed voor zorgen. Ik had hier wel eens over nagedacht maar nooit echt gevraagd.
Ik denk dat de andere eigenaresse van Tiffany ( Judith370) haar dan zou nemen, verder nooit over nagedacht/gesproken.
Morrie
Berichten: 22611
Geregistreerd: 08-07-03
Woonplaats: 't Gooi
Geplaatst: 26-10-10 20:08
ik heb het tot in detail geregeld, alles staat ook op papier er is een heel draaiboek. Maar ik ben denk ik een stuk ouder dan de meeste mensen hier (over de 50) Van de opbrengst van de verkoop van mijn land en stalletje kunnen mijn paard, pony en ezel levenslang verzorgd worden door een goede vriendin in Duitsland