Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-05-02 14:27

uitgegleden en paard op mijn been

Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-02 14:27

Vanmorgen was ik lekker met Tryntje aan het rijden. Ze had er zin in. Ik kreeg haar zowaar ook redelijk makkelijk los en doordat het nog niet zo warm was, begon ze ook nog niet zo snel te zweten als anders.
Toen wilde ik gaan galopperen. Ik begon op de linkerhand, want dat is haar moeilijke kant en dan kon ik goed eindigen. Dus ik zet haar in galop, maar ze springt weer eens verkeerd aan. Toen ik haar terugnam naar draf ging ze heel hard draven, dus ik haar op de volte gezet en teruggenomen en toen gebeurde het... Ze begon te struikelen, kwam half weer goed en struikelde nog een keer. Toen vielen we samen, ik met mijn rechterbeen onder haar. Gelukkig krabbelde zij snel overeind. Eerst wilde ze wegrennen, maar toen bedacht ze zich en bleef twe meter van mij af stilstaan met een erg geschrokken hoofd, van "wat heb ik nou gedaan?" Ik wilde ook meteen opstaan, dat ging wel goed, alleen toen ik naar haar toe wilde lopen deed mijn been toch wel zeer en kon ik even echt niet lopen. Gelukkig had ik haar hele gewicht op mijn dijbeen gehad en niet op mijn knie, dat die spieren en dat vet kunnen beter tegen een stootje dan zo'n gewricht Haha!

.
Iemand anders zag dat ik niet kon lopen en kwam de bak in en pakte Tryntje. Die zat aan de rechterkant helemaal onder het zand en keek nog steeds een beetje beduusd. Gelukkig trok die felle pijn snel weg en kon ik wel weer lopen. Toen ben ik er weer ogeklommen en heb nog even verder gereden, lekker naar de onstpanning toegereden. De galop heb ik maar even gelaten voor wat het was, dat komt de volgende keer wel weer, want mijn been doet toch wel zeer, dat ik niet heel goed kan aandrijven en dat heb ik bij haar in galop wel nodig. Daarna lekker uitgestapt en toen lekke gepoetst, al dat zanda van haar gezcihtje af enzo. En toen mocht ze lekker weer de wei in. En wat denk je dat ze doet? Keihard galopperen naar achter, waar de anderen stonden.
En ik moest op de fiets naar huis, dat ging wel, maar ik kon niet zo hard fietsen als anders. En ik denk dat ik morgen heel stijf zal lopen, maar ja, dat gaat ook wel weer over.

**Geplaatst**: 08-05-02 14:46

Geplaatst: 08-05-02 14:46

AUW! Dat klinkt niet echt lekker... Veel sterkte de komende dagen, het zal inderdaad wel stijf worden.

**Geplaatst**: 08-05-02 20:20

Geplaatst: 08-05-02 20:20

dat heb ik vorig jaar ook gehad .
In een heel relaxed galopje gleed felix uit.
Ik eronder, paard met westernzadel(die knop, AUW!!!!) op mijn been.
Volgende dag: Mega blauwe plek en 3 dagen amper kunnen lopen.
Ze vroegen al of ik mishandeld was Haha!

**Geplaatst**: 08-05-02 20:33

Geplaatst: 08-05-02 20:33

Lijkt me maar een enge ervaring. Wel goed dat je er meteen weer op bent gestapt!
Veel succes met je spierpijn morgen!

**Geplaatst**: 09-05-02 00:27

Geplaatst: 09-05-02 00:27

oei!! gelukkig is het nog redelijk goed afgelopen voor jullie beiden!

en ja, succes met je spierpijn die vast zal komen Haha!

**Geplaatst**: 09-05-02 12:33

Geplaatst: 09-05-02 12:33

Auww!
Dat heb ik ook wel eens gehad met een manegepony, die struikelde ook en toen waren we ook samen gevallen.
Mijn been was ook onder de pony terecht gekomen, maar ik had eigenlijk helemaal nergens last van. Mister (de pony) stond ook gelijk weer op, tenminste dat probeerde hij, eerste keer lukte het niet en de tweede keer wel. Hij was toen wel kreupel geworden.

Nu is Mister alweer van de manege weg, met pensioen.

Afbeelding

**Geplaatst**: 09-05-02 19:01

Geplaatst: 09-05-02 19:01

Pijnlijk man. Ik had ook een keer zoiets. Ik had een verzorgpony en wilde die inrijden maar die man zei dat ze dat al zo vaak hadden geprobeerd en dat het niet lukt. Maar ik eigenwijs en wilde het TOCH proberen. Een paar keer in de wei erop gehangen. Dus even later wilde ik opstappen. Alles ging heel goed totdat ik erop zat. Hij begon te steigeren en ik had geen zadel want ik dacht dat hij dan rustiger was Frusty

. Nou toen zat ik op de grond en ging dat paard door zijn achterbenen en zat dus boven op mij. Ik kon ook even niet lopen en die man vroeg nog of hij me met de kruiwagen moest op halen, maar dat hoefde niet. De volgende dag hadden paard en ik geen pijn meer, gelukkig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-02 21:54

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-02 21:54

Nou, de spierpijn viel gelukkig heel erg mee, eigenlijk heb ik vooral last van mijn arm gehad, waarmee ik op de grond ben gekomen.
Omdat ik Tryntje maar drie keer in de week rijd, heb ik vandaag pas weer voor het eerst op haar gereden. Ik had les en het ging best wel goed. Nu ook weer gewoon gegaloppeerd en we zijn gelukkig weer normaal overeind gebleven.

**Geplaatst**: 13-05-02 22:18

Geplaatst: 13-05-02 22:18

Gelukkig maar!

**Geplaatst**: 14-05-02 01:04

Geplaatst: 14-05-02 01:04

dan heb je het in elk geval beter voor elkaar dan mij enkele jaartjes geleden.

ik had toen mijn D-pony nog en wou nog ff rijden voordat we de andere dag op vakantie gingen.
nou, we gingen dus niet op vakantie.
ik had thuis opgezadeld en ben er op gestapt om over het harde naar het zand te stappen waar we destijds vaak reden.
op het harde ging zij er vandoor en gleed uit met mij er nog op.
oftewel, straat, mijn been met daar boven op een stijgbeugel waarschijnlijk en een dik zwaar paard er boven op.
paardje staat enkele meters verder op dik te snuiven en in paniek te wezen, niet wetend wat haar nu weer is overkomen.
ik ben toen naar haar toe gehinkeld, ze was maar wat blij om weer bij mij in de buurt te zijn, want ze was behoorlijk over de zeik en geschrokken, en toen een stukje richting huis.
dat ging niet want het deed wel erg zeer.
dus keihard geschreeuwd zodat mijn moeder kwam.
die heeft me weer in het zadel geholpen zodat ik niet hoefde te lopen en toen richting huis.

eenmaal daar ben ik met mijn voet in een bak met koud water gaan zitten.
paard werd afgezadeld en in de stal/wei gezet.
wij naar de dokter en daarna ziekenhuis.
dat was dus zaterdags-s'avonds en de andere dag, zondag dus, zouden we op vakantie gaan, het grootste gedeelte was al ingepakt, de caravan stond klaar.
maargoed, zondag nacht kwamen we pas thuis.
ik met enkele breuken in mijn voet en gips tot om de knie en zowat de hele avond en halve nacht in het ziekenhuis rondgebracht.
dus zeg maar dag met het handje tegen de vakantie.

die was net begonnen, dus de vakantie opzich was ook niet meer zoveel.
zondags kon ik helemaal niks, want we konden nog geen krukken halen, dat kon pas maandags weer, die zondag heb ik dus op een verrijdbare burostoel doorgebracht, haha.

mijn ouders vonden het maar zozo voor mijn broertje (die nog kleiner was dan mij) en mij (ook niet al te oud en zeer verheugd op de vakantie), dus hebben de oude tent van zolder gehaald, daar waar nodig was hersteld en voor de boerderij op een stukje gras gezet.
veel versjouwd van huis naar de tent en doen of je op de camping bent (jaja Haha!

).
maargoed, we deden daar toen dus ook bijna alles, alleen douchen en naar de wc toegaan in ons eigen huis, koken in de tent en elke ochtend werd een stuk gereden om verse broodjes bij een bakker vandaan te halen, je weet wel van die harde, die gewoon bij een vakantie-ontbijt horen.

natuurlijk was mijn paardje er nog, ook al had ik gips om mn poottie.
dus zak oid er omheen en uitmesten, iemand anders bracht de kruiwagen wel weg.
rijden kon best, vergeet gewoon die ene beugel even.
je kunt wel raden, dat de dokter dat gips dus ook wel erg smerig vond, vooral dat niet-loopgips, want dat was alleen nog wit.
het echte had een knalkleur, maar daar zag je de smeer niet zo op (pff, gelukkig, wanht daar moest ik een hele tijd mee rondlopen).

maargoed, ik heb dus nu er zo de schrik in om weer uit te glijden, en ookal gaat mijn paard er vandoor, een volte zie je mij niet zo snel weer maken.