Vanochtend vroeg is er hier op stal een paard overleden aan een zeer ernstige koliekaanval. Ze is nog naar de kliniek gebracht en geopereerd, maar daarbij bleek dat het middenrif gescheurd was, niet meer te redden... Wat moet dat arme dier een pijn gehad hebben! Wat ik gehoord heb was ze echt compleet waanzinnig, iemand van het stalpersoneel heeft haar enkel gebroken bij een poging het paard te helpen, ook heel erg sneu.
Ik heb gisteravond laat nog een hele tijd met de eigenaresse staan praten en met dat paard staan tutten. Ze vertelde dat ze zo blij was dat Jean weer aan het opknappen was (heeft een zware virusinfectie gehad), dat het rijden weer goed ging en dat ze over 2 weken weer ging starten. Ze was helemaal enthousiast en helemaal weg van haar paard, zo'n goede combinatie. En nu is ze dood...
Dan word je weer even met je neus op de feiten gedrukt, het kan morgen afgelopen zijn met je dierbare paard/pony. Gisteravond was ze nog vrolijk, wilde eten, stond te schooien om wat lekkers, vanochtend was ze dood.
Geniet dus van iedere dag met je paard, het kan de laatste zijn!
Jean-Kelly, rust zacht, je hebt geen pijn meer nu...
Nulla tenaci invia est via