Gistermorgen samen met een buurmeisje en haar moeder, m`n zus en ik een buitenrit wezen maken. Aangezien ik nog niet verder dan een straal van 3 km was geweest was dit dan de eerste "echte" buitenrit.
We hadden het ook nog over het meisje dat overleden was aan dat ongeluk, we vonden het allemaal erg sneu voor iedereen die erbij betrokken was......
de buitenrit opzich ging erg goed. Ik ging aan het begin voorop maar ze had een beetje haast dus ging m`n zus maar even voorop. dat ging al een stuk beter.
Toen we op een lang zandpad kwamen gingen we dan ook best wel hard galloperen. Alleen de moeder van ons buurmeisje had al 3 maanden niet meer gereden dus aan het einde van het pad zat ze erop met een mega rooie kop, en helemaal buiten adem. Ze kon er in ieder geval wel waarderen dat wij helemaal in een deuk lagen
het laatste stuk gingen we helemaal stappen. het paard waar de moeder van het buurmeisje dus opzat is altijd vreselijk aan het kwijlen. maar dit keer had hij het wel heel extreem. Er zaten allemaal spetter tot z`n ogen
En zelf het hooi dat hij s`nachts had gegeten kwam weer naar boven wat we dus erg vreemd vonden. We kwamen uiteindelijk tot conclusie dat het een paard was met de ingewanden van een koe (omdat die ook herkauwen)
dat was dus een melig ritje