Eerst werdt Dorothé, de eigenaresese, helemaal de hemd van het lijf gevraagd over Nike. Hoe lang spelen de problemen al, wat doen we normaal gezien met Nike, welke dingen vallen ons zelf op en ga zo maar door. Daarna heeft ze hem in de stal onderzocht. Op een gegeven moment drukte ze op een plek bij zijn achterhand en Nike haalde toch uit! Gelukkig niet raak. Dat doet ie anders noooooit hoor
. Vervolgens liepen we naar de weg toe, waarbij Karlijn opmerkte dat Nike's bekken scheef staat. Zijn rechterbil is ook gespierder dan zijn linker. Daarna een paar keer heen en weer draven over de verharde weg. Nike maakte bij het aandraven weer zijn gebruikelijke hupje en daar heeft ze ook even naar gekeken. Bleek een spierbundel links vooraan te zijn, die behoorlijk in de knoop zit. Dan naar de longeerbak, waar Nike eerst even volledig uit z'n stekker ging. Halloooo, ik ben er weer! Na beide kanten op gedraafd te hebben (en Nike even heel duidelijk liet merken wat zijn minst favoriete kant is) volgde het behandelplan. In ieder geval die bekken dus, en die spierbundel voor. Maar ook zijn rug wordt onder handen genomen, want die houdt hij behoorlijk vast. Ze begon door eerst met lichte druk over zijn lijf te wrijven, en daarna pakte ze het wat steviger aan. Op een gegegeven moment trok ze aan zijn staart terwijl ze zich een beetje afzette tegen zijn lijf. En Nike gaf geen krimp, zo braaf
! Na de behandeling kregen we huiswerk op. We moeten hem zelf masseren, daarnaast hem met snoepjes laten inbuigen, steeds wat verder en beide kanten op. En we moeten hem gaan longeren met een bijzetteugel, op een lage stand ingesteld. Woensdag komt ze dan zelf weer. Ik vond het echt een hele interessante ervaring en ik denk dat Nike hier een hele hoop aan gaat hebben. Ben dan ook zeer benieuwd hoe het verder gaat lopen en hoe hij straks is als hij weer bereden mag worden. Het kriebelt gewoon echt om weer te gaan rijden, dat wordt heel veel geduld kweken dus
