Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-04 12:05

als je paard er niet meer is...

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-04 12:05

stel je voor dat jullie je paarden ooit weg zouden moeten doen om een bepaalde reden, of hij zou overlijden, zou je dan weer een nieuw paard willen nemen? en hoelang zou je dan nodig hebben om je eigen paard te verwerken?

ik weet niet of ik weer een nieuw paard zou willen als ik o'tommy ooit zou moeten missen, misschien zou ik dan wel weer een paard nemen, maar dat zal toch nooit dezelfde zijn, misschien zou ik een half jaartje geen paard willen hebben, maar het blijft toch kriebelen.

maar m'n oude paard zou hij nooit kunnen vervangen.

hoe zit dat bij jullie?? zouden jullie gelijk een ander paard willen hebben? of eerst een poosje wachten of misschien wel nooit meer een paard.

zat hier zomaar overnatedenken vandaag (zware gedachten voor de vroege ochtend) en ik vroeg me af wat jullie zouden willen.
X shannon

**Geplaatst**: 05-09-04 12:06

Geplaatst: 05-09-04 12:06

Er zijn hier al meerdere topics over volgens mij?
Ga ff op zoek met de zoek machine....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-04 12:45

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-04 12:45

oh, okay

sorry

**Geplaatst**: 05-09-04 13:16

Geplaatst: 05-09-04 13:16

Ik denk dat ik dan heel veel steun zeg maar bij Ayco zou zoeken...

**Geplaatst**: 05-09-04 13:42

Geplaatst: 05-09-04 13:42

Ik denk dat ik na een paar maanden toch voor een nieuw paard zou gaan, maar eentje die niet op Tos lijkt.

**Geplaatst**: 05-09-04 13:43

Geplaatst: 05-09-04 13:43

ik denk dat ik dan wel een ander paard zou willen..
maar denk wel dat het lang gaat duren voordat ik er overheen zou zijn..

**Geplaatst**: 05-09-04 13:45

Geplaatst: 05-09-04 13:45

Ik zou juist zo snel mogelijk weer een anders paard willen.
Dat zorgt voor een beetje afleiding als je weer met een paard aan de slag kan.

**Geplaatst**: 05-09-04 13:58

Geplaatst: 05-09-04 13:58

ja, ik zou onmiddelijk op zoek gaan naar een opvolger. Zelfde reden als Lisa_Melody, des te sneller ik op zoek ga, des te meer afleiding ik heb en er gemakkelijker overheen geraak, zeker als ik weer een toppaardje vind. Ik kan ook een paar maanden wegkwijnen van verdriet, maar dat zal mijn paard toch niet terugbrengen, ik kan dus beter voortgaan en troost zoeken met een nieuw paardje. Vervangen zou een nieuw paard mijn oude nooit kunnen, daarvoor is te uniek, maar mij helpen om haar los te laten wel Lachen

**Geplaatst**: 05-09-04 14:02

Geplaatst: 05-09-04 14:02

ik heb een pony en shetlander, maar zodra er een vand e 2 iest voerkomt of weg zou moeten (stel) dan ga ik diegene heeeeel erg missen en ik zou er geen ander pony'tje voor in de plaats kopen, pas als ik er helemaal geneen meer heb. want je blijft toch met het paardenvirusbesmet Knipoog

. maar als mijn grote pony weg zou zijn ofzo, dan zou ik een karretje willen kopen en tuig en haar voor de kar hebben. en als mijn shetlander weg zou zijn. jaah gewoon door blijven gaan met mn pony als hoe ik al bezig was Knipoog

.

**Geplaatst**: 05-09-04 14:19

Geplaatst: 05-09-04 14:19

Lisa_Melody schreef:
Ik zou juist zo snel mogelijk weer een anders paard willen.
Dat zorgt voor een beetje afleiding als je weer met een paard aan de slag kan.

daar heb je idd wel gelijk in!!
zou idd heel goed voor afleiding zijn...

**Geplaatst**: 05-09-04 14:36

Geplaatst: 05-09-04 14:36

als ze dood zou gaan wel waarschijnlijk.. maar ik denk niet meteen en het zou dan ook een totaal ander paard worden dan Eviet.
als Evita om een andere rede weg zou moeten zou er ook geen nieuw paard komen, dan was het namelijk niet nodig geweest om Evita te verkopen, en ze zou alleen weg gaan als het ECHT NIET anders kan.
maar ik moet er voorlopig niet aan denken, ik denk niet dat er een leuker paard is dan Evita.

**Geplaatst**: 05-09-04 15:16

Geplaatst: 05-09-04 15:16

mijn 26 jarige merrie is afgelopen kerst overleden! ze had zn pijn dat wij het beter vonden zo! ik had marco toen al dus ben ik gewoon verder gegaan met marco maar toch mis ik haar nog heel erg! vooral de eerste paar keer zag je die lege stal! altijd haar stalletje die 10 jaar lang en nu opeens leeg, haar stal staat op dit moment nog steeds leeg! ik heb echt overal foto's van dr hangen dus ik zie haar heel vaak! ik mis haar heel erg maar het leven gaat verder dus denk ik aan die 10 jaar dat ik haar gehad heb!

**Geplaatst**: 05-09-04 15:23

Geplaatst: 05-09-04 15:23

binnen een week zou er een nieuwe staan. afleiding helpt erg bij het verwerken.

**Geplaatst**: 05-09-04 22:29

Geplaatst: 05-09-04 22:29

Als Eefje dood gaat, wil ik weer een pony. Weer n zelfde, een mérensje.

**Geplaatst**: 05-09-04 22:46

Geplaatst: 05-09-04 22:46

Je weet pas wat je doet als je in die situatie zit. Ik riep altijd hard dat ik absoluut niet snel weer een pony zou willen als het me over kwam. Dat dat lijkt alsof je hem vervangt enz.
Maar toen mijn pony overleed, dacht ik 2 dagen later alweer aan een eventuele andere pony. Een maand later stond die nieuwe pony er dan ook. En ik heb geen moment spijt gehad van de snelle aankoop, het heeft me ontzettend geholpen. De tijd zonder pony was vreselijk. Ik mis mijn overleden pony nog steeds, iedere dag, ik denk nog heel erg veel aan hem en dat zal altijd blijven. Hij was heel erg bijzonder. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet gelukkig ben met de pony die ik nu heb. Ik zou haar ook niet meer willen missen.
Wel is ze totaal anders dan mijn overleden pony, er zit echt geen enkele overeenkomst in (behalve de leeftijd) en dat heb ik wel heel bewust gedaan.

**Geplaatst**: 06-09-04 10:42

Geplaatst: 06-09-04 10:42

Moeilijk om daa rnu al iets over te zeggen. Mijn gevoel zegt dat als ik Lois zo plots kwijt zou raken ik direct mijn laarzen aan de wilgen zal hangen. Ik zal heus nog wel druk blijven met dieren en misschien ook wel met paarden. Maar of ik weer helemaal opnieuw zou willen beginnen met een paard en die band opbouwen, ik weet bniet of ik dat dan kan opbrengen.
Maar als je een afscheid al langzaam aan ziet komen is dat heel anders.

**Geplaatst**: 06-09-04 10:47

Geplaatst: 06-09-04 10:47

Omwille van de situatie (heb echt moeite om het hoofd boven water te houden om mn pony te kunnen blijven onderhouden, plus dat er een hoop problemen met de stalling zijn en ik weinig mobiel ben) zou er de eerste drie jaren zeker geen pony/paard meer komen.
Eerst diploma halen, werk zoeken, autootje, etc etc
De kans zit er dik in dat er uiteindelijk dan geen paard meer komt. Misschien ALS ik later kids heb en ALS die interesse hebben en ALS de mogelijkheden er zijn weer een pony. Scheve mond

**Geplaatst**: 06-09-04 10:57

Geplaatst: 06-09-04 10:57

Heej. ik heb zelf in juni een paard moeten laten inslapen.. Had er heel veel verdriet van. als ik is op stal kwam dan moest k huilen of als ik haar box zag. En als ik in haar weide kwam enz. We hebben een paar weken geen paard gehad alleen het begon weer te kriebelen om iets weer te doen met paarden. Toen zijn we weer op zoek gegaan en we hadden ene pardje gevonden alleen die leek heel veel op mijn vorig paardje dus die hebben we neit gekocht.

Ik heb ook gehad dat de eerste paar weken ik mijn "nieuwe" paardje niet egt kon "accepteren". Nu is het helemaal over maar ze zij zou nooit mijn oude paard kunnen vervangen..

**Geplaatst**: 06-09-04 12:59

Geplaatst: 06-09-04 12:59

Toen Tancreda werd afgemaakt, storte ik echt in eklaar... Maar ikb en toen gelijk een ander paard gaan doen. Die merrie stond bij Tan op stal, en deed ik eigenlijk al een beetje, en kon haar oko niet kwijt, kon haar niet in de steek laten. Dat heeft me wel goed gedaan hoor, een nieuw paard in handen krijgen, al vergeleek ik haar de eerste maanden altijd met Tancreda, en zat er een soort muur om me heen: Niet willen hechten...

Maar dat hechten gebeurde toch, de muur verdween, het verdriet van Tannie heb ik een plaatsje kunnen geven, en ik genoot van elke minuut bij de nieuwe merrie Genderose.
Tot zij eind vorig jaar ook werd afgemaakt... Toen storte de wereld echt voor me in... geen ander paard meer op de boerdrij die ik wilde doen of kon doen, ik heb gelijk de dag nadat Gen weg was, al mijn spullen gehaald: Ik zou nooit meer terug keren!! Ik wilde geen nieuw paard meer, ik kon het gewono niet meer...

Maar twee maandjes later heb ik het weer geprobeerd... Ik kwam (en kom) af en toe nog op de boerdrij waar mijn muppies stonden, maar het deed (en doet) nog altijd pijn.
Ik kreeg een nieuw verzorgponytje, heel ergens anders. Dat ging voor geen meter, de muur was (en is) nog steeds harstikke dik om me heen: Ik wil me niet meer aan een paard hechten...
Het klikte totaal niet, zodra het paardje wat stouts of rots deed zat ik in tranen en miste ik Genderose... Als het diertje juist heel lief en knuffelig was, was ik ook in tranen omdat ik Genderose miste...

En nog steeds mis ik Gen dagelijks. Ik heb het wel een plekje kunnen geven, maar het wordt nooit meer zoals vroeger.
Ik heb nu weer een nieuw verzorgpaardje, een leuk lief diertje, maar hij zal nooit mijn echte maatje worden! Ik zal nooit van hem houden als ik van Genderose deed. Ik vind het harstikke leuk om met hem bezig te zijn, maar een echt maatje wordt het nooit van me...

later wil ik zeker een eigen paard, maar dan ga ik wel op zoek naar een paard dat veel qua karakter op Genderose lijkt... Dat was gewoon bijna het ideale paardje... Mijn beste maatje, en mijn allergrootste vriendin!

Zonder haar zal het nooit meer hetzelfde zijn, en ik mis haar nog steeds. Maar zonder paarden kan ik niet...
Paarden is voor mij een soort therapie, zonder paarden zal mijn leven erg leeg en saai zijn, en zou ik me niet zo fijn en lekker voelen omdat ik 'niet even heerlijk eruit kan zijn, wat ik bij paarden altidj wel kan Lachen

**Geplaatst**: 06-09-04 13:11

Geplaatst: 06-09-04 13:11

Ik zelf zou niet direct voor een ander paard gaan, misschien dat het na een tijdje wel weer begint te kriebelen ..

Maar zoals ik er nu over denk ga ik niet voor een ander paard !

We zien wel voorlopig is Cel er nog en hoop hem nog wel ff te houden *LOL*

**Geplaatst**: 06-09-04 13:25

Geplaatst: 06-09-04 13:25

Citaat:
Zonder haar zal het nooit meer hetzelfde zijn, en ik mis haar nog steeds. Maar zonder paarden kan ik niet...
Paarden is voor mij een soort therapie, zonder paarden zal mijn leven erg leeg en saai zijn, en zou ik me niet zo fijn en lekker voelen omdat ik 'niet even heerlijk eruit kan zijn, wat ik bij paarden altidj wel kan

[/quote]

Zo heb ik het ook ervaren.

**Geplaatst**: 06-09-04 13:32

Geplaatst: 06-09-04 13:32

Ik denk dat ik wel doorga maar wel de tijd neem. Ik ben best nuchter als de tijd komt dat ik afscheid moet nemen van mijn maatje (hond of paard). Komt die en zal ik het snel en met alle respect doen.

Hond zou ik nu 123 niet meer nemen het komt qua tijd niet altijd uit wel weet ik dat ik tegen de muur zou vliegen in het begin omdat ik haar erg zou missen mijn maatje.

Paard zou er wel weer komen alhoewel ik de laatste tijd wel weer erg met gevoelens zit om hier weg te gaan (buitenland). Heb het goed op dit moment leuke mensen om mij heen maar wil ook wel eens wat anders. Misschien ook wel met paarden maar misschien ook niet. Ik zou geen spullen wegdoen alles blijft.
Denk dat ik dan wel voor een heel ander type paard ga wel met hetzelfde karakter misschien wel weer een opknapper.

Ik weet het niet wil er nog niet teveel bij stilstaan het moment komt vaak al te snel.

**Geplaatst**: 06-09-04 14:43

Geplaatst: 06-09-04 14:43

Ik heb net een week een nieuw paard. Na 5 dagen al weer met spoed in de kliniek opgenomen door een ongeval. Doordat ik met mijn vorige paarden al zoveel heb meegemaakt en ze heel kort heb gehad denk ik dat als dit niet goed afloopt (ja denk zwart maar ja) er geen paard meer komt. Doet teveel zeer afscheid nemen keer op keer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-09-04 14:48

Geplaatst door de TopicStarter : 06-09-04 14:48

ikzelf zou m'n nieuwe denk ik (in elk geval een korte tijd erna) gaan vergelijken met het oude paard, en aangezien ik niet denk dat een ander paard leuker voor mij zou zijn dan o'tommy (in elk geval niet in het begin) zou kunnen vinden, ik zou hem of haar blijven vergelijken en daardoor niet superveel van hem kunnen houden.

daarom zou ik er liever een half jaartje ofzo tussen laten zitten.

**Geplaatst**: 06-09-04 15:29

Geplaatst: 06-09-04 15:29

Ja, ik zou wel direct op zoek gaan naar een ander paard. Aals afleiding en om de dood van mijn vorige paard te kunnen verwerken.

Misschien een stom voorbeeld, maar zo heb ik het ook gedaan toen Dolly (mijn kat) overleed, 2 weken later had ik een nieuwe kat. Heb er nooit spijt van gehad Lachen