het begon als een hele vrolijke boktmeeting tussen mij en Esther (cittemee). Het was een vervolg op de ontmoeting bij mij op stal.
Ik zag dan eindelijk haar paardje in het echt. Utinka is 3 jaar en lijkt heel braaf zo op het eerste gezicht
ik had paarden snoepjes mee en heb lekker geknuffeld.Toen is Esther opgestapt en reden we naar de bak een paar huizen verder op, nog steeds niets aan het handje. Esther zei dat ze erg braaf was vandaag.
Eenmaal bij de bak was het al best donker dus de lampen maar aan. Lekker stappen en daarna een drafje. Ik had de camera in de aanslag maar het was erg donker dus ik zat wat instellingen te veranderen toen ik ineens hoord... KIJK UIT!... dus ik draai me om en zie Utinka recht op me af galopperen en BAF ze liep vol op me in. Ik voelde een dreun, van ik denk haar knie, tegen me aan en daar lag ik in het zand. Snel mijn armen over mij hoofd gedaan en gehoopt op een goede afloop.
En toen was het voorbij, ik dacht nog achterbenen tegen me aan te krijgen maar dat gebeurde niet. Dus snel omhoog gekrabbelt en IK HEB NIETS geroepen
Wat ik had ook niets.... volgens mij is er een wonder gebeurt .. Esther is zich kapot geschrokken ( en ik ook wel een beetje
) en heeft wel 100x gezegt hoe erg ze het vond. Lekker zo´n eerste indruk van Utinka 
Helaas zit mijn camera wel onder het zand, hopelijk kunnen ze die maken want die is van mijn broertje geweest
Daarna heb ik nog even op Utinka gestapt terwijl Esther haar vast hield want ik vertrouwde Utinka niet meer zo
Toen nog een hele poos gepraat over onze prive dingetjes en daarna terug naar stal. Lekker wat gedronken en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan helaas
want ondanks de crash, was de meeting weer erug gezellig en zeker voor herhaling vatbaar 
Esther ik vind je nog steeds lief hoor
en je baby kan er ook niets aan doen die moet nog leren in het donker te rijden denk ik. 
