Geplaatst Maar nooit, never nooit niet dat ik op buitenriit zou gaan een dezer dagen.
Tot vandaag...Suzanne, een medestalgenoot en tevens mijn instructrice vond het tijd worden voor een buitenrit. En dat heb ik met lood in de schoenen ook maar gedaan.
Ik die dacht dat dit een fiasco zou worden met mijn temperamentvolle arabiertje had het helemaal mis. Norita was braaf, zo braaf. Liep rustig achter haar grote leider aan, en vond het zo leuk. Oortjes naar voren, volledig ontspannen.
Het geeft zo´n kick om jezelf op je eigen paard in de ramen van de huizen te zien
Dus bij deze, Norita is vanaf nu ook verkeersmak te noemen!!!!
