Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-04 14:37

25 jaar geleden....

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-04 14:37

Uit de Leeuwarder Courant van vandaag. Het is een wat lang stuk, maar zéker de moeite waard om te lezen.

Het is 25 jaar geleden dat er op Ameland bij de lancering van de reddingsboot 8 paarden omkwamen. Het eiland was geschokt. De herinnering aan het drama is in al die jaren niet vervaagd. Vandaag is er een kleine herdenking bij het paardengraf in de duinen ten westen van Hollum.

Dinsdag 14 augustus 1979.
Het water is zwart gekleurd, de golven hebben witte koppen. De lucht is donker, het waait stevig. Tussen Terschelling en Ameland is ’s avonds omstreeks 8 uur het duitse zeiljachtje Windspiel 4 in nood.
Hollum komt in actie. Als altijd snellen de redders met de paardenreddingsboot “Adriaan de Bruine” naar het strand. Voor acht paarden is het de laatste keer dat ze de boot in zee lanceren.

De voermannen jagen hun paarden het water in, het onderstel kantelt en de reddingboot vaart weg. Dan is er paniek.
De paarden trappen wild om zich heen. Ze kunnen geen kant op. Het onderstel waaraan ze zijn bevestigd duwt ze langzaam naar beneden, een diepe geul in.

De voerman grijpt een van zijn collega’s stevig vast. De man wil weer onder water duiken, de paarden losmaken. Anderen hangen aan de kar en proberen die te stoppen. Maar als een trage stoomwals rijdt het negen ton zware gevaarte richting de kolkende zee. De mannen worden bijna plat gewalst in een laatste poging de paarden te redden.
“Kom mee, weg hier het is levensgevaarlijk” schreeuwen de mannen.
De spartelende paarden happen nog een laatste keer naar lucht om vervolgens naar de diepte te verdwijnen. Op het strand staan de voerlieden en toeristen machteloos toe te kijken. Ze kunnen maar nauwelijks bevatten wat er is gebeurd.

“Die peerden waren monsters” verzucht een van de eigenaren van de paarden. De boer gebruikte merrie Gesina en haar dochter Rensje bijna dagelijks op het land. Ploegen en hooien, zware arbeid, daar waren zijn bovenlanders goed in. Het trekken van de paardenreddingsboot was geen probleem voor de getrainde dieren. De werklust spatte er van af. “Echt lieve beesten. Ik heb ze nog lang gemist.”

Het verdrinken van de acht paarden is een van de zwartste bladzijden uit de geschiedenis van de Amelander paardenreddingsboot. De strandreddingboot werd sinds 1824 gebruikt, maar niet eerder kwamen er dieren bij om. Wat ging er mis?
Twee eigenaren van de paarden halen hun schouders op “We hebben altijd gezegd dat het een vervelende samenloop van omstandigheden is geweest. We willen niemand de schuld geven.”
De walbaas, die vooraf de diepte peilt, was die dag een paar passen voor de diepe geul gestopt. Op het moment dat de boot was gelanceerd en de paarden weer terug het strand op wilden draaien, bleek een van de sliphaken vast te zitten. De dieren konden geen kant meer op.
“Iemand had het anker van de trailer uit moteen gooien. Dan was de wagen stopt. Maar dat is achteraf” zegt de oudschipper.

Terwijl de schopper van west in het schemerduister richting Terschelling koerst, speelt het drama zich achter zijn rug af. “Ik wist van niets”.
De schipper vindt het vreemd dat hij de rupsbanden eerst niet hoort. Hoewel de motor van het schip ronkt, de zee tegen het houten schip beukt en de wind fel in de oren blaast, heerst er een voor de schipper toch ongewone stilte op het water. Als het vertrouwde piepende en kwakende geluid van de banden weer klinkt, denkt de schipper dat de voerlieden en paarden veilig huiswaarts keren. Pas achteraf hoor hij het tragische nieuw als hij de Duitse kapitein en diens opvarenden veilig aan wal heeft gebracht.

De voermannen komt thuis met alleen een zweep in de hand. Geen bootwater dit keer voor de voerman en zijn collega’s in het café de Zwaan in Hollum. Zijn Laura en Elisabeth zijn verdronken. Beide paarden hadden veulens.
“Ik had medelijden met de dieren. Iedere keer als de boot langs kwam, stonden ze voor het hek en keken naar de duinen. Net alsof ze op hun moeders stonden te wachten. Paarden zijn niet dom hoor.”

Ameland reageert verslagen op het veredrinken van de paarden. Langzaam verspreid het nieuws zich over het eiland. De volgende dag praten de eilanders over niets anders.

Een duiker snijdt de volgende dag de paarden los. Hun opgezwollen lijven dobberen een tijdje in zee. “Een akelig gezicht. Dat vergeet je nooit weer”.
In de duinen bij Hollum wordt een groot gat gegraven. Het wordt de laatste rustplaats van de paarden. Het had niet veel gescheeld of de kadavers waren in de verbrandingsoven in Burgum terecht gekomen. De Amelander rossen zouden worden verwerkt tot veevoer. Dat kon gelukkig voorkomen worden.
De gemeente Ameland wordt ingeschakelt.
Uit het land stromen giften binnen. Van het geld mogen de voerlieden nieuwe paarden kopen.
In korte tijd was het achttal weer compleet. Hoewel er toen al sprake van was dat de KNRM de Adriaan de Bruine uit de vaart wilde nemen, besloten de redders en voerlieden na het drama toch met de strandreddingboot verder te gaan.

Op het paardegraf staat een monument. Ieder jaar worden er op 14 augustus bloemen gelegd door het gemeente bestuur.
Vanmorgen is er een kleine herdenking gehouden bij het monument, omdat het 25 jaar geleden is dat de paarden verdronken. De paardenreddingboot is e5r speciaal voor de gelegenheid langs gereden.

**Geplaatst**: 14-08-04 14:43

Geplaatst: 14-08-04 14:43

wát een verhaal zeg!! Pff je zal er maar bij zijn geweest, verschrikkelijk!
Zal idd geen prettig gezicht zijn geweest! Moet je maar niet te lang bij nadenken, 8 paarden die je voor je ogen het water in ziet gaan!

**Geplaatst**: 14-08-04 14:48

Geplaatst: 14-08-04 14:48

Kippevel ...... Verdrietig

**Geplaatst**: 14-08-04 15:01

Geplaatst: 14-08-04 15:01

wat een verhaal ik krijg kippenvel Verdrietig

dat mag er nooit meer gebeuren

**Geplaatst**: 14-08-04 15:06

Geplaatst: 14-08-04 15:06

Arme dieren,
dat je het ziet gebruen maar niks kan doen..

**Geplaatst**: 14-08-04 15:13

Geplaatst: 14-08-04 15:13

Kippenvel

, ik heb vorige week de demonstratie gezien bij buren en vond het echt een heel indrukwekkend gezicht, maar ik moet zeggen dat ik op dat moment toch ook even terug dacht aan wat er 25 jaar geleden is gebeurd. Ook op Nigel heeft het bezoek aan het paardegraf grote indruk gemaakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-04 15:20

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-04 15:20

Maakt indruk he?
Er stonden ook een aantal foto's bij, van paarden die in het water drijven en paarden in het graf. Helaas ligt mijn scanner eruit.

**Geplaatst**: 14-08-04 15:38 · **Anoniem** **Geplaatst**: 14-08-04 15:38 misschien is dat maar beter

Geplaatst: 14-08-04 15:38

misschien is dat maar beter Knipoog

**Geplaatst**: 14-08-04 15:49

Geplaatst: 14-08-04 15:49

Ik kende het verhaal al, maar blijft zielig Verdrietig

**Geplaatst**: 14-08-04 16:46

Geplaatst: 14-08-04 16:46

Ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen, wat zullen die mensen zich machteloos hebben gevoeld.

**Geplaatst**: 14-08-04 16:57

Geplaatst: 14-08-04 16:57

kippenvel... het moet een echte nachtmerrie geweest zijn, echt vreselijk

**Geplaatst**: 14-08-04 17:17

Geplaatst: 14-08-04 17:17

Ik herrinner me dit als de dag van gisteren. Wij waren zelf op vakantie op Terschelling en zagen het op het nieuws. Het beeld van één van de paarden afgedekt met en deken vergeet ik echt ooit meer. En weer krijg ik kippenvel bij het lezen van dit verhaal!

**Geplaatst**: 14-08-04 18:10

Geplaatst: 14-08-04 18:10

Wow, wat verschrikkelijk zeg...

**Geplaatst**: 14-08-04 18:11

Geplaatst: 14-08-04 18:11

Ik krijg er tranen in m'n ogen van Verdrietig

**Geplaatst**: 14-08-04 18:13

Geplaatst: 14-08-04 18:13

Ik was bij de herdenking dit jaar...
toen ik het verhaal las vond ik het echt vreselijk!
kreeg echt de tranen in me ogen, ook van die veulentjes...

**Geplaatst**: 14-08-04 19:08

Geplaatst: 14-08-04 19:08

Ann schreef:
Ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen, wat zullen die mensen zich machteloos hebben gevoeld.

Ik ook

Ik kende het verhaal al, ben zelf bij het monument geweest toen ik een jaar of 8 was. Weet nog wel dat ik toen tranen met tuiten heb moeten huilen, het verhaal werd verteld met een videotje erbij en vond het zó zielig! Wij hebben toen ook bloemen op het graf gelegd.

**Geplaatst**: 14-08-04 19:09

Geplaatst: 14-08-04 19:09

Mijn moeder woonde toen op Ameland, die vertelde mij er gister nog over dat ze er heel erg om had moeten huilen Verdrietig

Gelukkig konden de paarden een eervolle begrafenis krijgen...
Wat een drama zal dat geweest zijn zeg...

**Geplaatst**: 14-08-04 20:23

Geplaatst: 14-08-04 20:23

Een aantal weken geleden kwam ik een boekje tegen 2de hands en ik heb het gekocht. het is het orgineel de ramp van Ameland.
en is vlak na de ramp uitgebracht.
De foto's van de begravenis het loshalen uit de zee alles staat erin.
Ik vond het monument zo bijzonder en dat is het boekje ook.

Eduard zijn neef heeft het de bewuste avond gefilmd.
ik heb de film samen met Janneke bekeken en hoewel ik het heel eng en naar vond, ben ik wel blij om 'm gezien te hebben.het was heel indrukwekkend. 8 paarden levens voor 1 bootje..

**Geplaatst**: 14-08-04 20:55

Geplaatst: 14-08-04 20:55

heb het graf ook gezien, vond het zeer indruk wekkend, wel prachtig dat er ieder jaar even bij stil gestaan word.

**Geplaatst**: 14-08-04 21:03

Geplaatst: 14-08-04 21:03

Ik zou de foto`s eigenlijk wel willen zien,
Vind het wel een heel zielgi verhaal, normaal krijg ik nooit kippenvel Verdrietig

**Geplaatst**: 14-08-04 22:50

Geplaatst: 14-08-04 22:50

Bah, wat een eng verhaal zeg.. *kippenvel*. Je zou je paarden zo maar zien verdrinken, jeetje Scheve mond

**Geplaatst**: 14-08-04 23:10

Geplaatst: 14-08-04 23:10

Echt een erg verhaal. Ik ben wel bij het graf geweest maar ik kende het verhaal alleen maar samengevat in 1 zin, dit veraal is echt verschrikkelijk..

**Geplaatst**: 14-08-04 23:55

Geplaatst: 14-08-04 23:55

Ik heb het uit de krant van een jaar terug... ligt nog ergens... echt vreselijk... niets aan te doen, en je paarden zien verdrinken, vreselijk!!! de "lijken" zijn volgens mij ook nooit meer gevonden door die storm, zijn onder het zand terecht gekomen (sorry, heb niet het hele verhaal gelezen, kende het al... ;o ) mja, verschrikkelijk!!

Liefs van Ilse

**Geplaatst**: 15-08-04 00:36

Geplaatst: 15-08-04 00:36

Jeetje, kippenvel van het verhaal... Ik wist wel dat het was gebeurd, en heb er ook een aantal keer over gelezen... En steeds weer grijpt het me aan om het te lezen. Helemaal hoe het is geschreven, ik zie de beelden zo voor me, vreselijk... Wat zullen de mensen zich macheloos hebben gevoeld, de paarden die in paniek waren maar niets konden doen...
Zeker een zwarte dag... Verdrietig

**Geplaatst**: 15-08-04 00:43

Geplaatst: 15-08-04 00:43

wat een verschrikkelijk zielig verhaal Verdrietig

de verdrinkingsdood is een van de meest verschrikkelijke manier om aan je einde te komen, arme paarden....