Pap en mam zijn er niet, dus niemand tegen aan te praten. Ik hou er niet van om dit soort dingen op bokt te zetten, maar goed, mijn kleine lieve topper is weer niet rad...

Toen ik hem vanavond uit het land haalde dacht ik al rechtsvoor (artrose-beentje) stapte hij korter dan linksvoor. En ja... zadel erop, erop, stappen veel lange lijnen, merkte ik niks en toen in draf; mis!

Tja misschien mijn eigen schuld wel een beetje. Hij heeft dagen op de wei gelopen (keiharde ondergrond) en ik had de puf niet om hem te rijden (met artrose is rust roest) .

Ik kan wel janken. Arme Mirk Met dit soort tegenslagen ben ik altijd weer bang dat het zijn einde is...