Ongeluk, compleet met ambulance, politie etc. + UPDATES
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
- Laui!
-
- Berichten: 16863
- Geregistreerd: 10-01-01
- Woonplaats: wherever I wanna be
Ongeluk, compleet met ambulance, politie etc. + UPDATES
Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-02 21:53
Het ging zo: vandaag was intervaltraining in de duinen (niet bij de zee btw). Dus wij lekker heen en weer gecrosst. Ging prima. Komen we halverwege een vrouw tegen op een schimmeltje (iets groter dan Vollie, waar ik op zat), en die waarschuwde ons voor een losgeslagen meute (van de jacht, van die leuke jachthonden, je kent het wel). Zij was al flink aan de scheur gegaan met haar paard. Ik dacht dat het aan de andere kant van het spoor was, en het spoor komen die beesten toch niet over? Dus rustig doorgereden, paar sprintjes getrokken, flink in het zweet gelopen. Nou, en op naar huis. Dus wij heel de andere kant op, en daar het spoor over (tsja, hier lopen nogal wat spoorlijnen). Midden op de overgang beginnen ze te draven. Ik kijk achterom (instinct ofzo?) en zie opeens die losgeslagen meute vol achter ons aan over het ruiterpad komen. Ik riep nog: recht door! Dat was nl. makkelijker dacht ik, een brede weg. Maar de paarden gingen naar huis, over een smal fietspad. In no time zaten ze gewoon fullspeed over het asfalt. Ik heb Voltracks mond helemaal opengetrokken volgens mij (tsja, wat moet je dan?), maar hij bleef maar gaan. En Hercules ook. Echt keihard. En dat na een zware training.
Na een minuut ongeveer begon ik heel zwaar te hyperventileren (denk ik, weet het niet zeker), en raakte in een soort shocktoestand. Toch kon ik nog redelijk helder denken, maar alles is achteraf wel een beetje wazig. Ik heb Voltrack geprobeerd in de berm (30 cm breed) te houden, ging goed. Ik kon ondertussen nauwelijks kracht meer zetten, begon bijna te huilen, was echt radeloos. Nou, toen zag ik een uitgelezen kans, Voltrack dwars door de bosjes sturen in de hoop dat hij zou stoppen. Hij remde wel af, maar daarna (en daar had ik niet op gerekend) kwamen een paar bomen, en kon hij niet weer het fietspad op. Echt met geen mogelijkheid. Dus hij moest een slalom maken. En ik wist niet of hij links of rechts ging. Of beter: ik had gedacht dat hij eerder naar rechts zou zwenken dan hij deed. Ik raakte dus uit mijn evenwicht en viel er af. Keihard op m'n rug, op het asfalt. oliebol happens zullen we maar zeggen. Daarna zag ik Hercules en Voltrack nog verder galopperen. Gewoon vol doorgassen. Ik keek de andere kant op en zag de honden ook alweer komen. Omdat ik toen opeens de pijn in mijn rug voelde ben ik achterover gaan liggen (met opgetrokken knieen, maar das een raar detail). De honden (40 stuks) zijn gewoon over mij heen gerend. Achter de paarden aan.
Na een tijdje bedacht ik dat ik toch echt als ik kon even op moest staan, en naar de bewoonde wereld lopen (nog een paar honderd meter). Ik was inmiddels wel in shock, of had last van een hele lichte hersenschudding, want ik werd helemaal gek (van die vragen die door je hoofd vliegen, waar je op dat moment niets aan hebt). Toch moet ik nog steeds helder geweest zijn, want de eerste fietsers die ik tegenkwam heb ik gelijk om een mobiele telefoon gevraagd. Gauw mijn moeder gebeld, dat ik eraf geflikkerd was en dat Hercules met mijn vader en Voltrack (los) richting huis waren gesjeesd. Zij zou naar het dorp komen om daar evt. de paarden maar iig mij op te vangen. Dus ik zou doorlopen, en het ging wel. Toen kwam er een meisje aan die zelf ook paarden fokte (zei ze), en die heeft mij achterop de fiets genomen en me een lift gegeven. Bij het dorp stond Hercules, mét mijn vader thank god, en met de honden. Iemand had inmiddels de ambulance gebeld omdat ze dachten dat ik bewusteloos langs het fietspad lag. Nou, ik ben toen maar gaan wachten op de ambulance. Heb ondertussen mijn vader verteld dat mijn moeder eraan kwam en ben zodra de ambulance arriveerde erin gegaan en er niet meer uitgekomen. Ze hebben mij onderzocht en waren bang dat ik iets aan mijn nieren zou hebben door de klap. Ik moest dus mee naar het ziekenhuis, plasje plegen. Inmiddels kwam mijn moeder aan en vertelde ze dat Voltrack ongedeerd (zo op het eerste gezicht) thuis stond. Mijn vader is toen te paard met 40 honden (Beagles voor de liefhebbers) naar huis gaan stappen. Ik ben heerlijk in de ambulance naar het ziekenhuis gereden en mijn moeder zou nog wat dingen thuis ophalen (you never know). Bij de EHBO ben ik per brancard naar binnen gegaan (kon best lopen). Testjes gedaan, urine onderzocht etc etc. Nou, na een uur bleek dat mijn nieren idd beschadigd waren, maar zo miniem dat ik best naar huis mocht. Nu moet ik alleen morgen terugkomen om opnieuw mijn urine te laten onderzoeken, en evt een receptje voor pijnstillers mee te krijgen.
Samen met mijn moeder ben ik moeizaam naar de auto gegaan, er tergend langzaam ingeklommen en zijn we naar huis gegaan (waar ik bij elke bocht piepte van de pijn). Thuis hebben mijn moeder en vader de paarden verzorgd, heb ik binnen gezeten. Daarna wat gegeten en toen kwam het verhaal van mijn vader. En dat zet ik er maar even bij, voor de volledigheid!
Hij is dus vlak bij het dorp in staat geweest Hercules, die al vermoeid was, te stoppen. Voltrack is dwars door de bosjes gegaan, dwars over drukke wegen gegaloppeerd, kruispunten overgestoken etc. Dat hebben we later gehoord van een fietser die Voltrack heeft geprobeerd bij te houden. De honden bleven godzijdank bij Hercules, die in piaffe over straat ging. Helemaal opgewonden. Mijn vader zei ook nog dat Voltrack een paar fietsers de schrik van hun leven bezorgd heeft (de fietsers die ik ook tegenkwam, en waar ik de mobiel even van mocht lenen) door er recht op af te rennen (fietsers sprongen opzij en Voltrack raasde langs). Het meisje die mij een lift heeft gegeven vertelde mijn vader ook nog dat ze het had zíen gebeuren vanuit de trein. Nou ja, mijn vader is onder politie begeleiding door het dorp gegaan (politiemotor zette automobilisten aan de kant zodat mijn vader er met 'zijn' 40 honden langs kon). Iedereen dacht ook dat het zijn honden waren en verschillende mensen hebben hem ook uitgescholden. Thuis was Voltrack ook al (die is linea recta naar huis gegaan, door mijn moeder van straat geplukt en door mijn zusje verzorgd), dus het paardengezinnetje was weer compleet. De honden zijn op 100 m van huis weer het bos ingedoken, achter een ander paard aan oid. Mijn vader had Hercules nog niet op stal (even om m af te zadelen) of alle honden renden bij ons het terrein op. De agenten die er de hele tijd bij waren hebben het hek dicht gedaan en toen de eigenaar (Koninklijke Jachtvereniging Soestdijk oid, honden zijn echt een paasei gelopen) ingelicht. Die zou komen. Ondertussen wilde mijn vader de honden uit z'n vijver, z'n tuin en alles. Want da's natuurlijk niet de bedoeling. Waarop de hoogste agent doodleuk het terrein verordende oid. Of te wel, als eigenaar wordt je dan tijdelijk 'onteigend'. Vader natuurlijk over de rooie. Heeft nog wat lelijke dingen gedaan die niet voor herhaling vatbaar zijn en is maar naar binnen gegaan. Hij heeft ook nog het ziekenhuis gebeld om te vragen hoe het met mij ging. Prima, helemaal best, was een beetje uit shock geraakt en was weer een heel stuk helderder. Nou ja, er zijn dus nog een heleboel agenten meer bijgekomen (stuk of 10 stonden er toen bij ons hek). En uiteindelijk kwam iemand die honden halen. Honden mee, en eindelijk rust in de tent (ook voor onze paarden, die zijn zich alledrie wel lens geschrokken denk ik). Politieagenten ook maar naar huis, en toen kwamen mijn moeder en ik alweer thuis.
Mijn zusje is ondertussen ook nog met een vriendinnetje dat hier te spelen was met haar moeder meegegaan. Ze was echt helemaal van de kaart. Ik voel me best prima zolang ik stilzit, maar bewegen is echt een crime. Ik ben me nu meer bewust van spieren in mijn rug dan ooit. Ik heb al pijnstillers (nog van m'n operatie vorige week) genomen, maar mijn god, wat irritant. Ik wordt ongetwijfeld helemaal bont en blauw, stijf etc. Morgen moet ik eerst naar het ziekenhuis, nog wat onderzoekjes, en dan lekker thuis op de bank liggen ofzo. 's Middags komen er wat agenten om proces verbaal op te maken. Dan moet ik ook acte de presence geven, want ik ben natuurlijk slachtoffer! Het valt me achteraf reuze mee, ik moet nu even afwachten hoe of wat met mijn nieren, maar ik geloof wel dat ik in principe 100% ben. Beetje pijnlijk. Je hoeft je over mij niet al te veel zorgen te maken, ik kan er alweer om lachen. De paarden zijn allebei nog heel, we moeten even kijken of ze morgen nog goed lopen, want kilometers asfalt in volle galop kan niet goed zijn. Morgen komt ook de hoefsmid alweer om de ijzers te doen, dus beter hadden we het niet kunnen plannen...
Ik vrees alleen dat ik vanavond m'n bed nauwelijks in kom, en morgen nauwelijks uit, maar hey, that's life!
Laatst bijgewerkt door Laui! op 08-03-02 14:10, in het totaal 2 keer bewerkt
- PinnieLinnie
-
- Berichten: 588
- Geregistreerd: 22-01-01
- Woonplaats: Schagerbrug
Geplaatst: 06-03-02 22:04
Maar toche cht schrikken!!!
Wat hebben ze met die honden gedaan, krijgen die eigenaren nog wat te horen ofzo? Want dit was wel roekeloos en het veel ernstiger af kunnen lopen toch?
Hopelijk kom je er snel bovenop!
Groetjes Linda
- Polly
- Moderator Algemeen1
No drama, no glory! -
- Berichten: 23432
- Geregistreerd: 09-04-01
- Cody
-
- Berichten: 20725
- Geregistreerd: 20-04-01
- Woonplaats: Grolloo
Geplaatst: 06-03-02 22:06
Da's zo'n verhaal dat na jaaaaaaaaaaaaaaaaren en jaaaaaaaaaaaaren nog verteld wordt in de familie onder het mom van 'weet je nog toen...' omdat alles uiteindelijk denk ik nog met een sisser af is gelopen. Ik wens je heel veel beterschap en geef Vollie nog maar een dikke knuffel vanavond!
- N00tje
-
- Berichten: 7734
- Geregistreerd: 24-10-01
- Woonplaats: Krommenie
Geplaatst: 06-03-02 22:11
maar ik hoop voor je dat je snel weer kan rijden en dat alles met de paardjes goed is!!
Veel sterkte!!
Groetjes!!
- Nimber
-
- Berichten: 26552
- Geregistreerd: 10-01-01
- Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 06-03-02 22:17
beterschap en hoipen dat de paarden er ook amper wat aan over hebben gehouden.
fijn zeg zo'n meute ik heb eens een deense dog achter lot aan gehad toen wou ie ook wel lopen das echt niet leuk.
de eigenaar vond het grappig daar ben ik ook niet lief tegen geweest
heeft de eigenaar nog excuus aangeboden ofiets?
- ibikus
- Berichten: 20688
- Geregistreerd: 15-05-01
Geplaatst: 06-03-02 22:27
Schrik me kapot!
En je hebt ook zo'n luchtig titeltje dat ik dacht dat er bij jullie in de buurt een ongelukje gebeurd was waar je met paard langs kwam ofzo!
Jemig!
Wat zul jij het slecht krijgen de eerste paar dagen, SPIERPIJHIJN!!!
Heel veel sterkte!
(In eerste instantie wou ik je gelijk bellen maar ik wou je een loopje naar je telefoon besparen! }> )
Nogmaals beterschap!!!
- jantina
-
- Berichten: 12359
- Geregistreerd: 13-01-01
Geplaatst: 06-03-02 22:29
Eng is dat ook he? Dat gevoel dat je je paard echt,maar dan ook maar absoluut niet meer onder controle hebt. Dat je alleen nog maar kunt vasthouden en hopen dat het goed komt. Ik was daar ook al twee keer, daar praten we ook nog steeds over
Weet je nog toen?Gelukkig dat er niets "erngstigs" gebeurd is. (op zich allemaal al ernstig genoeg eigelijk)
- marfiek
-
- Berichten: 6555
- Geregistreerd: 01-04-01
- Woonplaats: 's-Gravenzande
Geplaatst: 06-03-02 22:36
hoe kunnen die mensen die honden zomaar laten gaan??
dat snap ik dan niet he..
er had wel weet ik het wat kunnen gebeuren.
het gaat er niet om wat je nu hebt want dat word vast wel weer beter.. maar wat er in je lijf zit je zult nou toch wel schrik hebben veel sucses meissie!!
- Fitzroy
-
- Berichten: 25106
- Geregistreerd: 11-01-01
- Llewella
-
- Berichten: 2087
- Geregistreerd: 25-01-02
- Woonplaats: Alkmaar
Geplaatst: 06-03-02 22:51
Ik probeer het me een beetje voor te stellen, maar wordt er zelf bang van...
Echt veel mazzel dat je er zo goed vanaf gekomen bent!
Alsmede de paardjes! Ik wil me niet eens voorstellen wat er had kunnen gebeuren
Iig heel veel sterkte en beterschap, en ik vindt dat die jachtvereniging wel een hele grote fruitmand mag laten gezorgen!
- Silvia
-
- Berichten: 3271
- Geregistreerd: 23-02-01
- Woonplaats: Gelderland
Geplaatst: 06-03-02 23:09
Gelukkig dat je er zo vanaf gekomen bent. Kun je die eikels van de jachtvereniging niet ergens aansprakelijk stellen of zo? Gewoon als genoegdoening, rijbroek kapot of zo.
Het minste wat ze kunnen doen is jou een heeeeeele grote fruitmand brengen.
Sterkte met je spierpijn!
- Laui!
-
- Berichten: 16863
- Geregistreerd: 10-01-01
- Woonplaats: wherever I wanna be
Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-02 23:09
Vast leuk bedoeld, maar daar heb ik eigenlijk geen behoefte aan.
Ze waren met de honden daar in dat gebied aan het trainen, met zo'n reukspoor. Tot ze dus achter wat paarden aangingen. Nou ja, daarna waren wij aan de beurt.
Het gekke is nog dat mijn moeder op weg naar huis om mijn stufjes op te halen achter mijn vader met de meute reed. Zij vertelde dat het echt zo'n beeld was uit de reklame van Vos. En wat is nou net mijn onderschrift? Juist, die uit die reklame...
Verder gaat nog alles goed, net flink heet gedoucht, en alles is natuurlijk kei dik... Ben me idd flink kapot geschrokken, moet haast wel in een shock gezeten hebben. Pas in het ziekenhuis kwam ik een beetje uit de war zeg maar. Morgen weer erheen, en dan naar de huisarts, briefje afgeven en evt even overleggen (zou niet weten hoe ik de boel snel weer los krijg, en ik heb over een maand al weer wedstrijd). Morgen ook verklaring afleggen en dan maar hopen dat ik er weer snel op kom, en de paardjes ook. De jachtvereniging gaat morgen ook weer bellen, en er schijnt (insider information) nu al flink heen en weer gebeld te worden over dit akkefietje. Bovendien is er dus ook een journalist (met camera!) geweest en die heeft de boel vastgelegd. Ik hoop maar dat ik dan ook in de krant kom, want I LOVE PUBLICITEIT. Met zo'n mooie foto met Voltrack, en dan heel stoer het slachtoffertje uit hangen! Ik zou het wel leuk vinden, maar ik ga het ook niet opzoeken (opbellen en dan zeggen: wat ik nu toch meegemaakt heb). Ik vind wel dat het hondenprobleem flink aan de kaak gesteld moet worden, en daar laat ik me graag voor gebruiken!
- Heike
- Mede-oprichtster
-
- Berichten: 17804
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: Gemert
Geplaatst: 06-03-02 23:31
wat zal het eng zijn geweest. Ik moet er niet aan denken. Wat een drama.
Rust jij nou maar eens lekker uit. ben benieuwd hoe je je voelt na een nachtje slapen. Alles zal wel bont en blauw zijn.
dat je nog dat hele verhaal in kon tikken...
sta echt versteld van dit hele verhaal. ben gewoon zelf erg geschrokken denk ik.
veel sterkte hoor
