haha dat ken ik orri was gister namelijk de enige met een dressuurzadel
maare fitz zoveel lef heb ik niet hoor ik heb ooit de moed bij1 geraapt na mijn val en toch voor een parcour ingeschreen tijdens het parcourlopen wilde ik naar huis en dat gevoel werd alleen maar erger.
Ik moest starten van mijn ouders (bleeeh) Tijdens het kijken zonk de moed me in de schoenen de 1 na de ander had een weigering of een noodsprong over een hindernis met vaten.
Dolblij was ik toen ik er vanaf was foutloos en wel.
aleen toen reed de laatste ook foutloos en moest ik de barage in en ging het nog hoger waaaaaaaah.
op mijn voorstel dat ik genoege nam met de 2de plek gingen ze niet in
Nog maar een rondje uitgezeten en gezworen dat ik noooooooooooooooit meer een parcour spring