Geplaatst zo eigen en vertrouwd.
Je wilt haar niet graag missen,
omdat je van haar houdt.
Maar eens dan komt de dag,
dat je haar moet laten gaan.
Je verstand zegt dat het goed is,
maar in je ogen blinkt een traan.
(gedichtje dat op haar overlijdensbrief staat)
Ze is 78 jaar geworden en is aan ouderdom gestorven, wel leed ze aan dementie.
Woensdag word ze gecremeert en dinsdag is de avondwake.
Woensdag zing ik in de kerk een liedje met 2 nichtjes en een neef en mijn oom speelt gitaar. We zingen The Rose, van Bette Midler.
We gaan haar missen, maar we weten dat het goed is. Ze was oud, ze kon niet meer, ze at niet goed meer en was sterk vermagerd.
Toch wilde ik het even kwijt hier op bokt.
