Mijn pony is verleden jaar zomer 'natuurlijk' overleden aan de gevolgen van Cushing Disease.

Ze kreeg een hersenbloeding in de paddock en viel om, en lag te spartelen, stond weer op en probeerde nog wat broodjes (die mn pa net aan het voeren was) op te eten, maar ze viel voor de 2e keer om en kon niet overeind komen, ze was eventjes erg onrustig en bang, maar mi9jn pa heeft ze gerustgesteld en daar reageerde ze erg goed op en is na ong. 2 min. rustig weggezakt.

Ik vond het vreslijk dat ik er niet bij was, maar was allang blij dat mn pa er was, anders had ze alleen met de andere paarden eromheen, dat wel moeten sterven, ze was erg gesteld op ons mensen.

Onze oude c pony, is jaren daarvoor overleden. Ze is om nog steeds onverklaarbare reden in de sloot terrecht gekomen, we waren op tijd om haar samen met de brandweer eruit te halen, maar de 3e dag is ze toch overleden, geheel alleen in haar stal dat vond ik vreselijk voor haar. We waren er de hele tijd maar mn pa en ik moesten op zoek naar een takel voor in de stal om dr omhoog te hijsen, die konden we ophalenm bij de brandweer, misschien was het ook wel beter zo want hoever hadden we moeten gaan om haar er bovenop te krijgen? de kanzen voor haar waren toch al zo klein. Z heeft zelf min of meer de beslissing genomen het was genoeg zo.

Al met al is het vervelend als je dit moet meemaken met je geliefde viervoeters, maar in laten slapen of naar de slacht brengen is nog vele malen erger, dus ik heb eigenlijk wdt geluk gehad, hopelijk gaat mn huidige paard ook op een natuurlijke manier dood en hoef ik de keuze niet te maken.