Geplaatst Het begon al allemaal zeer goed gister ochtend... (Ahum)
Ik had Glennie die avond van te voren gevraagt of ze op het station wilde wachten zo dat we samen met de bus naar school zouden gaan.
Zo als beloofd stond ik dus op het station. Al wat eerder dan verwacht want ik verveelde me thuis. Om 12 uur stond ik op het station. Heb toen maar een bankje opgezocht waar ik met muziek aan op ben gaan zitten. Gewoon mensen kijken
Maar wel 3 kwartier lang
Uit eindelijk was het kwart voor 1 en toen dacht ik echt van 'ik moet nu gaan, anders ben ik te laat'.
Bus genomen, kwam ik aan op school zat Glennie er al (bus gemist, moeder had haar gebracht). Opzich niet erg, daar kan ik mee leven, maar ze waren al begonnen!
Namen werden omgeroepen en je moest dan met een leraar mee lopen.
Mijn naam kwam dus ik liep braaf mee naar het lokaal.
Anders als verwacht: Ik zit bij helemaal NIEMAND! van mijn oude klas. Nog niet eens bij iemand van mijn oude school....
Dat terwijl Glennie en ik gewoon de zelfde opleiding gaan doen. Ze hebben de klassen opgedeeld op achternaam volgorde. We zitten nu met 5 of 6 mensen in de klas die ook als achternaam Jansen hebben
Om het nog even wat moeilijker te maken is er een meisje wat M. Jansen heet. Net als ik.
Oke, moet kunnen. Haar volle voornaam lijkt totaal niet op die van mij.
Maar nou komt het leukste... Een ander meisje (wat toevallig ook Jansen heet) heet van voren Rielle. (Ik heet dus Mireille) Als ze haar naam verkeerd uitspreken lijkt hij krek op die van mij. Aangezien ze dat nogal vaak deden ontstond er enige verwarring...
Oh! En we moesten foto's maken!
Laat ik nou net die dag een wondje op mijn neus hebben. Net op die kant die op de foto moest. (Heb ik weer hoor...)
We hebben een korte inleiding gekregen, Wat Readers mee gekregen en je moest iets korts over je zelf vertellen.
Nu blijkt dat een groot gedeelte van mijn klas minstens 3 of 4 jaar ouder is dan ik. Mensen die eerst maar zijn werken en nu weer eens terug komen. Zo zit er een jongen in mijn klas van 21. Dat is even wennen. Alle jaren hiervoor zat je gewoon met leeftijdsgenoten in één klas.
2 van mijn klas komen blijkbaar ook uit Nuenen. Die ene jongen is wel heel erg aardig. Hij sprak me gelijk aan en stelde zich netjes voor (maar ik ben nu al weer vergeten hoe hij heet
) Hij had Glennie ook al gevonden in de kantine, want hij was naast haar gaan zitten bij het namen oproepen. Lijkt me iemand die ontzettend makkelijk vrienden maakt.Nu blijkt dus ook dat de tante van Paulien (Rainie) mijn mentor is.
Ik sprak haar aan (omdat ik haar naam herkende, Paulien had het me jaren terug eens gezegt) en vroeg of ze familie was. Ja dat was ze. Hahaha
'Paulien is vandaag jarig he, wist u dat?'
Zij: 'Ja klopt, ik ga vanavond daar bbq'en'
'Oh gezellig, tot vanavond dan
'Zij: 'Kom je ook dan?
''Tuurlijk!
Paulien en ik kennen elkaar al jaren, zou een mooie zijn als ik niet op haar verjaardag zou komen he 
'Daarna ben ik maar bij de uitgang gaan wachten op Glennie. Die jongen kwam weer naar me toe: 'Ga je straks naar huis?'
Ik: 'Ja
''Wil je met me mee fietsen? Of... Zal ik met jou mee fietsen?
Lijkt me wel gezellig, ik moet nu alleen'Ik: 'He joh... wat jammer... ik ga al jaren met de bus... Sorry..'
Wat keek hij even zielig... (Sorry!
) Uit eindelijk maar naar huis gegaan (ook nog even de stad in met glennie, maar ik kon geen mooie tops vinden) en rechtstreeks door naar Paulien.
S'avonds kwam inderdaad mijn mentor ook op bezoek. Best grappig, ik had haar nog nooit eerder gezien, haar dochters wel op de verjaardagen maar haar zelf nog nooit. En dan in een keer zie je haar 2 keer op een dag.
De ene keer als je nieuwe mentor en Vormgeef docente, en de keer er op als familie van Paulien. Dat was best vreemd
Nou ja... Allemaal leuk en aardig.
Maar ik heb een groot gedeelte van de dag rond gelopen met het gevoel van: 'IEKS!'
Alles is nieuw, nieuwe leerlingen, nieuwe docenten... en dan helemaal moeder ziel alleen... >;)
Ach, komt wel in orde
) Lijkt me ook heel verwarrend allemaal janssens!! 