Mijn instructrice is nu bezig met de jurycursus en aangezien de jury-leden in spe altijd combinaties kunnen gebruiken had mijn instructrice gevraagd of ik mee wilde rijden. We moesten L2 proef 24 rijden, dat was hun examen proef ook meteen. Best grappig om eens gejureerd te worden door een hoofdjury en een 10-tal nieuwe jury's. Normaal zitten er bij C max. 2 mensen en nu een stuk of 10 man. Ik had Vayos voor de gelegenheid gewoon meegenomen omdat die iets meer ervaring in de ring heeft dan de andere. En hij liep prima. De hoofdjury had ook weinig op te merken op mijn proefje, alleen dat ik me meer moest ontspannen en meer moest durven loslaten. Meer de handjes naar voren en de neus eruit. En meer op mijn kont gaan zitten. Daar was ik het helemaal mee eens, verder had ie schijnbaar weinig op te merken. Er reden in totaal 4 combinaties mee waarvan ik enkel de laatste heb gezien. Ik kan dus over de andere proeven weinig zeggen. De laatste combi had een prachtig paard bij wat super kon bewegen maar waar te weinig aan gereden werd. Het paard viel uit de galop, sprong over in de galop, viel uit mekaar in de middendraf, had een onrustige aanleuning en was scheef. Het mooiste was wel dat de hoofdjury dit paard toch hoger inschatte en jureerde dan mijn nette proef met een minder spectaculair paard maar die wel netjes op de letter reed en vierkant stilstond. Ik heb natuurlijk ook even in de punten van de aspirant jury-leden gekeken en bij degene die ik gezien heb had ik een vet winstpunt en stond ik van de 4 combinaties toch op nummer 1. Bij sommigen hadden de jury-leden en zo ook de hoofdjury heel veel vergeven bij het laatste paard en deze op nummer 1 gezet. In mijn ogen en in de ogen van andere jury-leden onaanvaardbaar. Zo zie je maar dat ook in een oefensituatie niet altijd objectief beoordeeld wordt en dat zelfs het jury-lid wat de theorie en praktijk bij elkaar moet brengen en dit over moet brengen aan de nieuwe generatie niet altijd doet wat hij pretendeert! Ook hij liet zich leiden door de extra beweging en niet door de proef! Persoonlijk vind ik dit een slechte zaak want een nette proef is een nette proef met of zonder spectaculaire bewegingen. Het staat buiten discussie dat dit dier veel betere bewegingen had dan mijn paardje en als zij een vergelijkbare proef had afgelegd dan had zij met kop en schouders boven ons uitgekomen maar met de gereden proef zeer zeker niet. Al met al heb ik weer wat opgestoken en zijn mijn ogen nog meer open gegaan. Ik ben een beetje teleurgesteld in het feit dat de hoofdjury de theoretische basis predikt maar dit vervolgens in de praktijk tegenspreekt. Hij maakte zelfs bijna de fout door de vergelijking te trekken tussen 2 verschillende paarden en de kwaliteit van de beweging te gaan vergelijken. Dus ergens ben ik met gemengde gevoelens weggegaan, het was leerzaam maar tegelijkertijd ook confronterend dat de objectiviteit vaak ver te zoeken is. Vooral van diegene die de praktijk moet overbrengen!
petraaken
Berichten: 44206
Geregistreerd: 17-07-03
Woonplaats: Zedelgem (Belgiƫ) provincie West-Vlaanderen
Geplaatst: 23-06-04 13:08
Ik snap je gevoel wel. Ik heb vaak gejureerd en zelf dressuurwedstrijden gereden. Ik probeer altijd zo objectief mogelijk te jureren. Bij mij is een slechte oefening een slechte oefening. Een goede een goede. Al heb ik echt nog momenten gehad waarvan ik dacht wat moet ik daarvoor geven. Heb daar vooral last van in beginnersproeven. Hoe hoger hoe strenger en objectiever ik ben en kan zijn Ik heb eens een meisje moeten jureren die op een gegeven moment vlak voor de ring en vlak voor mijn neus dus aan het inrijden was. Wij hadden even geven ruiters dus konden we even wat rondkijken en het viel mij op dat ze redelijk goed reed. Het was een goedbewegend jong paard. Bleek dat zij later in mijn ring moest rijden (dus ga nooit voor je jury gaan inrijden want dan zien ze je moeilijke punten van vooraf al) maar haar vader was er niet bij en door de zenuwen gingen veel oefeningen gewoon de mist in. En eerlijk is eerlijk dus ze kreeg voor slechte oefening ook niet veel punten. Wat ik ook nog heb meegemaakt is dat ruiters de ringen komen bekijken en passeren achter mijn rug hoor ik hen zeggen "nee he, het zijn die twee van Torhout die moeten jureren". bleek dat ze vroeger al eens door mij gejureerd waren en niet te veel punten hadden en veel commentaar op hun rijden.
Fitzroy
Berichten: 25109
Geregistreerd: 11-01-01
Geplaatst: 23-06-04 13:10
Was dit in Belgie of zo? De jurycursussen in Nl. zijn toch al afgelopen
Yokie
Berichten: 1708
Geregistreerd: 08-07-03
Woonplaats: Best behoorlijk noordelijk met een dressuurhoed
Geplaatst: 23-06-04 13:23
Blijkbaar niet? Ikzelf heb in het begin van deze maand ook nog voorgereden voor een M cursus...
Was trouwens erg leerzaam, juist omdat het zo confronterend kan zijn Maar het scheelt bij mij dat de hoofdjury in de praktijk niet afweek van zijn zojuist verkondigde theorie, het geeft inderdaad te denken dat het bij jou wel is gebeurd (niet om jou, gewoon in het algemeen).
Anoniem
Geplaatst: 23-06-04 13:27
Jurysport blijft moeilijk te begrijpen! Als jouw paardje het maximale eruit haalt, moet ie daar ook voor beloond worden! Je ogen gaan hierdoor inderdaad weer wat veder open staan!
Zwelgje
Berichten: 3207
Geregistreerd: 01-10-01
Geplaatst door de TopicStarter: 23-06-04 14:13
Fitzroy schreef:
Was dit in Belgie of zo? De jurycursussen in Nl. zijn toch al afgelopen
Nee hoor, gewoon in NL! De jury-opleidingen van N-Brabant in Oirschot.
En natuurlijk is en blijft het gewoon jury-sport maar als een hoofdjury zo afwijkt van zijn theorie dan kan je bij mij niet echt veel respect verdienen. Maar leerzaam was het zeker wel.