Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-04 12:23

Zit in een dip....

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-04 12:23

Door bepaalde stressige omstandigheden speelt mijn rug weer op, heb elke dag wel weer pijn, en ja daardoor weet ik gewoon dat ik niet even een ontspannen ritje kan maken want Woes profiteerd daar ontzettend mee..
Hij weet dondersgoed wanneer ik niet al mijn aandacht bij hem heb en haalt dan van alles uit.
Dresuuren vindt hij al een maand of 2 niets aan, je zou bijna zeggen dat hij de conditie er niet voor heeft, maar neem je hem mee naar het bos (ik ga regelmatig met Evelien naar Gaasterland) dan is hij niet te houden..
Als je hem poetst valt hij zowat in slaap maar zodra je erop zit is het buiten een bommetje... "Oegh das eng, HELP een monster.." enz
Ik weet gewoon dat hij verkeersmak is, maar hij zoekt gewoon de dingen op, terwijl ik gewoon lekker ontspannen een ritje wil maken..
Hij is echt een Haflinger en ik weet heus wel dat deze karaktertrekken enigzins in het ras horen... maar zonder pessoabit + kinketting en slof ga ik niet alleen naar buiten..
Juist het rijden en de omgang is voor mij ontspanning.. maar zo valt er niets te ontspannen, weet gewoon dat ik hem elke dag aan het werk moet hebben anders is hij helemaal gek (hij staat hele dagen in het land en krijgt 2 handjes voer).
Fout zal wel bij mij zitten...maar ik weet het even niet meer.
Heb hem ook alweer 4 jaar...ben heel erg bang dat ik gewoon een gek mens bent die na een tijdje uitgekeken is en een nieuwe uitdaging zoekt..
en daardoor uitvluchten zoekt...
Nee ik weet het niet meer...
Maar moest het even kwijt.
(sorry als dit ergens anders thuis hoort..)

Angenita

**Geplaatst**: 02-06-04 14:11

Geplaatst: 02-06-04 14:11

mmm, neen, ik denk niet dat je uitvluchten zoekt...je opmerkingen zijn wel reëel, dingen die je zou willen en met woestein toch niet zomaar kan.
't is natuurlijk wél de vraag of het reëel is een paard te vinden die net hélemaal in ons plaatje past (zegt ze na een zoektocht van driekwart jaar Haha!

).
vroeger vond woestein dressuur toch wel leuk?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-04 16:06

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-04 16:06

Ja dressuur vond hij altijd wel leuk om te doen..
Lijkt wel nu ik wat meer ga vragen dat hij daarom het minder doet..al kan hij nu al in een aantal maanden aardig wijken, in stap zitten de schouderbinnenwaarts en de traver al een beetje erin..
Je komt nu gewoon zijn mindere kwaliteiten tegen..matig achterbeen, veel knieactie...
En ja een paard vinden die helemaal bij je past... denk dat iedereen voor 99% wel dat kan zeggen maar er zal altijd wel een momentje zijn met "wat als.."
Ach denk dat ik maar de leuke kantjes moet bekijken...al ben ik niet zo'n pennymeisje die elke dag maar weer uren achter elkaar kan poetsen (ja als hij aan het verharen is en er aardig wat vanaf komt lukt het me wel maar anders..)
In iedergeval bedankt voor het reageren!

**Geplaatst**: 02-06-04 21:07

Geplaatst: 02-06-04 21:07

Misschien klinkt het hard, maar ik denk dan dat je op zoek moet naar een ander paardje. Aangezien je voor ontspanning wilt paardrijden en dit niet (meer) lukt op Woestijn.
De kwaliteiten in de dressuur zijn misschien ook minder, doordat jij je hulpen anders door geeft ivm. je rug. (Heb ik namelijk ook gehad)

**Geplaatst**: 02-06-04 22:52

Geplaatst: 02-06-04 22:52

Ik heb ook een tijdje zo'n gevecht gehad met sikiley. Ik had ook nek- schouder- en rugklachten door een auto-ongeluk en dat speelt dan inderdaad mee, als je pijn hebt met het rijden is er geen ontspanning meer bij, vooral niet als je paard constant loopt te eikelen! Sikiley was buiten ook niet te houden en viel in de bak en met het borstelen in slaap. Nou is het ijslander-eigen om als je erop zit te knallen, maar zij was niet meer te stoppen, elke rit een gevecht ipv ontspanning. En dan die rug er ook nog bij, nee dat maakt het er niet leuker op. Toch heb ik doorgezet, ben lessen gaan nemen en ook consequent gebleven. Ook als ik echt extreem last had van mn rug een keer overgeslagen; mijn rugpijn maakte mij chagrijnig, dan kon ik al meteen nix meer hebben van siki, ik werd gespannen en zij daardoor ook. Op een gegeven moment ging er een knop om ofzo bij sikiley, want ze werd ineens makkelijker. Nu heeft ze nog steeds wel haar streken, maar het is niets meer vergeleken bij wat het was. Bij mij heeft doorzetten dus geholpen, maar het is de vraag of jij dat wilt en ook kunt. Ik hoop van harte dat jullie eruit komen! Misschien zou je iemand erbij kunnen vragen die hem ook 1 of 2 dagen in de week voor je rijdt zolang je last hebt van je rug? Dan krijgt hij zijn beweging en jou rug de rust om te herstellen. Ik weet natuurlijk niet of je dat wel zou willen... succes!

**Geplaatst**: 03-06-04 23:36

Geplaatst: 03-06-04 23:36

ik zou zeggen, geef jezelf de tijd om weer lekker in je vel te zitten en woesje gaat niet dood aan een periode met minder beweging. het is een jong paardje, groeit nog lekker en ga gewoon anders van hem genieten.

leg geen druk op jezelf, als je de dag begint met goede moed en plannen hebt om te gaan rijden en bij het poetsen merkt dat het niks wordt... nou dan maar niet toch?

heb je woes gekocht om te presteren of omdat het woes is?

Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-04 23:38

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-04 23:38

Ik ben niet een opgever en zet in alles wel door, met Woestein nog meer dan met de vorige 2 want ja ik heb hem al vanaf dat hij 11 maanden was..
En als ik dat koppie zie... Lovers

Maar ja elke keer met rijden zit je toch wel wat.. zou graag even zo nu en dan een blokje om willen maken maar dan ziet hij weer iets wat er de vorige keer niet was..en dan wordt hij gespannen en houdt zijn rug vast.
Ik heb toevallig vandaag aan iemand gevraagdt of die zo nu en dan op hem zou willen rijden.. en dat is heel knap van mezelf want ondanks alles ben ik nog bezitterig ook..(wat van mij is is van mij..) maar die persoon vertrouw ik wel en ze heeft er ook nog wel wat tijd voor.
In mijn hart heb ik ons als combinatie nog een jaar gegeven, tuurlijk hoop ik dat dit een eenmalige dip is en niet om de zoveel tijd terug gaat komen...
Als ik andere zie rijden en bepaalde paarden zie dan denk ik vaak..ik wil ook zoiets... denk dat dat wel en beetje een mindere kant aan mij is... Heb zoveel om gelukkig mee te zijn maar toch verlang ik naar iets wat een ander heeft..
Maarja misschien is dat ook wel iets menselijk..
Bedankt voor het reageren in iedergeval.

**Geplaatst**: 04-06-04 10:16

Geplaatst: 04-06-04 10:16

Weet je, ik ken jou gevoel. Echt tot in de detail (op de rugpijn na dan)
Ik heb ook een tijdje in een dipje gezeten. Kan niet ontspannen met mijn paard naar buiten, wordt omgeven door top dressuurpaarden op stal en mijn "22 jarige kanjer" kan ik gewoon niet meer op de manier aan het werk zetten, zoals ze de jongere paarden op stal aan het werk zetten. Ik heb daar echt ontzettend de balen van gehad, maar een maandje of twee geleden (na het lezen van een artikel in bit) is er voor mij een knopje omgegaan. Ik ga lol hebben met mijn paard, ga ontspannen in de bak rijden en geen ruzie met hem maken. Ik merk nu iedere dag het verschil. Ik rijd heel bewust naar de ontspanning toe en merk dat mijn paard steeds sneller wil gaan werken voor me. Ik laat hem dat aangeven.
Nou weet ik dat jouw paardje veel jonger is en dat het dan waarschijnlijk anders zal zijn. Maar met mijn stukje wil ik je laten weten dat je niet de enige bent.
Ik denk dat je een goede keuze hebt gemaakt door iemand anders te vragen om regelmatig te rijden. Doe het even rustig aan en je zult zien dat de wereld er over een tijdje anders uitziet.

**Geplaatst**: 05-06-04 18:46

Geplaatst: 05-06-04 18:46

Ik ga helemaal met Pellie mee. Ik heb ook wel eens mijn dipje. Want Ewald en ik zijn de afgelopen 2 jaar eerder achteruit gegaan dan vooruit (hij kón zo een M proefje lopen) maar nu niet meer. Maargoed hij zit nu lichamelijk beter in elkaar en geestelijk ook, hij is veel vrolijker. En verder als jij eens in een dip zit gooi hem dan gewoon een weekje (of 2) in de wei. Dit doet beiden goed. Ik ben afgelopen week ook de hele week niet bij Ewald geweest omdat ik zelf even niet lekker in mijn vel zit en weet dat het dan even beter is wat rustiger met alles aan te doen. Vandaag voor het eerst weer geweest en dan is het weer helemaal heerlijk en ben ik zo blij hem te zien en hij ook om mij te zien.

Jullie zijn altijd al een leuk stel geweest dus geef niet zomaar op wat je hebt, iedereen heeft het wel eens en als het je lukt daardoor heen te komen lukt het je altijd.

Succes Lachen

**Geplaatst**: 11-06-04 16:22

Geplaatst: 11-06-04 16:22

Ik ben het helemaal met Anna-jelly en Pellie eens. Koppel niet meteen een besluit aan dit (tijdelijk?) dipje maar neem de tijd. Ik bedoel, je hebt voor Woes gekozen en als je hem nog steeds leuk vind moet er wel iets op zijn moeilijk gedrag te vinden zijn toch?

Een bijrijder zoeken lijkt me sowieso een goed idee. Ik zit zelf een beetje met het tegenovergestelde probleem. Ik zou zelf wel eens op een wat piittiger paardje willen rijden wat meer uitdaging biedt en gevoeliger is dan Pjelk. Maar als ik dan weer aan al Pjelks voordelen denk zou ik het mezelf waarschijnlijk nooit vergeven als ik hem verruilde voor een meer dressuurpony.

Misschien werkt dit voor jou ook zo? Enne, als je dichterbij woonde mocht je best Pjelk eens lenen voor een ontspannen rondje want met Pjelk kan dat HEEL goed. Maar misschien kan je van iemand die WEL in de buurt woont eens een paard lenen voor je eigen ontspanning? Misschien kom je er dan meteen achter dat Woes zo gek nog niet is. Want je eigen paardje, die rijdt toch altijd wel het lekkerst

!