Geplaatst We hebben altijd dikke lol en vooral met die vriendin van mn stagebegeleidster. ( gewoon 'een' vriendin,huisgenoten, geen lesbiennes
Die laatste heeft een pony van 25 jaar oud, haar eerste pony, die nu van haar pensioen staat te genieten. Wij hebben altijd lol over het feit dat wij 'ponymeisjes' zijn, ik met mn Bas , zij met haar Stormy.
Voor haar friese hengst had ze alles in het lichtblauw, helemaal baby en ook daar maakten we weer lol over, want dat dier kun je gewoon geen hengst noemen ( qua karakter en uiterlijk nog zeer babyachtig ) en met het lichtblauw al helemaal niet meer
We noemen hem dan ook 'pony'
Nou had ze voor haar Fries lichtblauwe vlechtelastiekjes gekocht. Dus ik riep dat ik die ook in het paars wilde omdat ik bij Bas alles in het paars heb. Ik heb ze ook gezocht maar kon ze niet vinden.
Ik was net op stage om mijn beoordelingsformulier op te halen, dat moet deze week ingeleverd worden op school.
Esther ( zo heet ze ) zat ook aan tafel en na bespreking van de beoordeling zei ze ineens: `Wij ponymeisjes moeten elkaar steunen he, en nou waren wij van de week bij Divoza en daar zag ik iets wat gewoon bij jou en Bas hoorde en dat heb ik dus voor je gekocht'
Ik keek haar raar aan, wat kon zij nou voor mij kopen bij divoza voor Bas ?
Kwam daar ineens een bakje paarse vlechtelastiekjes boven de tafel uit!
Gewldig, ik vond het zo lief, dat ze daar aan had gedacht
Nu ben ik dus helemaal compleet, ínclusief paarse elastiekjes
Het is maar een kleinigheidje maar je kan met kleine dingen heel erg blij zijn, en dat ben ik dus met die stiekjes, en ook het verhaaltje eromheen : Wij ponymeisjes moeten elkaar steunen :d "
Ze heeft mij ook al bijzetteugeltjes en een staartriem voor Bas gegeven, die van haar pony waren geweest en ze niet meer gebruikte. Ik heb haar weer een longeersingel gegeven die ik niet meer gebruikte omdat die voor Bas veel te groot was etc.
Vond het eeen leuk gebaar
. 
