Ik dacht dat ik de enige was die onze springlessen zo miste vanwege mijn blessure.
Maar niets is minder waar zo bleek vanavond.
In de buitenbak stond een laag kruisje opgesteld. Waarschijnlijk had er iemand gesprongen maar vergeten zijn spullen op te ruimen.
Ik wilde gewoon heel even gaan dressuren. En ik vond dat ik makkelijk om die hindernis heen kon rijden.
Nou dat heb ik geweten...
Laiser was al helemaal enthousiast toen ik hem uit de wei haalde en hij in de bak die hindernis zag staan.
Toen die hindernis er nog steeds stond toen we in de bak kwamen om te rijden, merkte ik al aan Laiser dat hij zoiets had van "Ok dat wordt dus NIET serieus dressuren".
Nadat we het na zo'n twontig minuten toch eens konden worden dat we gingen dressuren ging het vrij aardig. Meneer was flink met zijn benen aan het gooien, maar ging iedere keer toch er graag naar de hindernis
Toen ik hem uiteindelijk één keertje erover heen wil de sturen, zat meneer binnen No-time in galop en was hij bij de hindernis om er overheen te gaan. (Het leek net zo'n verslaafde die eindelijk mocht
)Gelukkig heb ik tijdens dat sprongetje geen last gehad van mijn blessure, maar ik wilde het niet riskeren door het nog een keer te doen.
Ik zal eens kijken of ik hen volgende week ergens kan laten vrijspringen en zodra mijn ruiterspier echt weer goed is, bel ik meteen mijn springinstructeur
)