Geplaatst Gisteren ben ik gebeten door de merrie van een kennis. Heb nu een wang vol hechtingen en ben nog steeds een beetje in shock.
Het gebeurde helemaal onverwacht, voor mij althans. De baas van de merrie had me uitgenodigd het nieuwe veulen, nu alweer meer dan een maand oud, te komen bekijken. De merrie kende ik oppervlakkig. De baas stelde ons voor aan de merrie, in de weide, en ze was heel normaal tegen ons. Er was nog iemand anders bij en terwijl die aan de praat raakte met de baas, liep ik rustig en voorzichtig op het veulen af. Hield de merrie even in de gaten, maar zag geen nare reactie en maakte op respectabele afstand van het veulen kennis-stond voorover gebogen en zag toen dat de merrie naderde. Eigenlijk was het toen al te laat. Ik draaide mijn hoofd naar haar toe en hap! Ik had zelf geen idee dat het ernstig was, ik deed een stap terug en zei geschokt tegen de anderen: jemig, ze valt me aan! En haalde mijn hand van mijn wang en zag aan de reactie van de anderen dat het helemaal mis was.
Ik weet niet zeker of het haar gelukt is te bijten, het lijkt er eerder op dat ik een soort van kopstoot met haar ondertanden heb gehad. De wond is een opgaande boog, en dat kan dus volgens mij niet van de voortanden zijn. Twee uur later was de boel gehecht en verbonden en keerde ik terug thuis, met een raar gevoel van: dit kan niet gebeurd zijn! Dit knippen we eruit...
Ik heb talloze malen tussen de wilde koniks doorgelopen in de Nederlandse zwerfgebieden. Heb daar zo veel koniks (wilde oer paardjes) ontmoet, zoveel veulens benaderd, er zelfs eentje onder het toeziend oog van de merrie gered toen die onder een ijsplaat van een vennetje gleed, zoveel foto's van mezelf in dezelfde houding, en nooit was er een vuiltje aan de lucht. En uitgerekend met een tamme merrie en de baas erbij gebeurt dit!
Is er iemand die dit ook wel eens heeft meegemaakt? Ik ben er zo geshockt door omdat ik nog nooit agressief ben benaderd door wilde of normale gedomesticeerde paarden. Hoewel ik wel had gewild natuurlijk dat de baas van dit paard wat attenter was geweest, is er toch geen boosheid, ook niet naar het paard. Maar ik begrijp er dus echt niks van. Ik zit hier nog wel een aantal dagen mee aan huis gekluisterd, want ik kan nauwelijks mijn mond opendoen, letterlijk en figuurlijk. Op het Internet vind ik geen goeie info over dit onderwerp.
Dus bied ik het hier aan. Een beetje als waarschuwing naar iedereen die trots het nieuwe veulen wil laten zien: wees bedacht dat dit kan gebeuren! Ik ben zelf in de veertig en ik moet er niet aan denken dat dit met een kind of zelfs tiener gebeurt. Ik heb zelf een lief paard, nog heel jong, en met haar ben ik altijd bedacht op rare bewegingen en zo, maar met dit paard, dat ik als een keurig net beestje kende, was ik er dus niet op voorbereid. Het liefst wil ik de film terugdraaien en met een gaaf gezicht de toekomst tegemoet, maar dat zal dus niet gaan helaas. Ik moet me ernaar schikken.
Heb veel lieve mensen om me heen die me helpen dit te verwerken en hoop dat het genezingsproces snel zal gaan. Ik heb me laten vertellen dat straks als de wond definitief schoon blijft rescue druppels kunnen helpen. En geduld en beheersing om inderdaad mijn mond te houden. Maar dus niet hier, op deze site.
Nogmaals, ben je net als ik een dromer die helemaal romig wordt van binnen bij het zien van een nieuw veulen en verlies je net als ik dan even je oplettendheid: wees dus toch op je hoede. De merrie kan ik het niet kwalijk nemen, wat gebeurd is, is gebeurd. Maar mij zal je dus niet meer met mijn neus richting een paardenhoofd zien gaan zonder dat ik ONTZETTEND goed oplet! Ik denk niet dat ik me nog bloot durf te stellen aan dat heerlijke geblaas van de paardenbries in mijn eigen neusgaten, voor mij een gebruikelijke begroeting, gebaseerd op hoe paarden dat al eeuwenlang doen. Je weet maar nooit wat het paard bezielt op dat moment en een ongeluk zit in een klein hoekje.
. Ook ik was toen ook heel even in 'shock', omdat ik nooit had verwacht dat een paard dat ik jarenlang ken mij zo kan verrassen, ookal blijf ik denken dat het onbedoeld was. Maar nu ben ik er al lang overheen, ik let enkel iets beter op als ik in de buurt van de benen kom.
Ik hoop voor je dat je wang snel genezen is en dat er weinig tot niets van te zien is.
