Die van dat ‘goede tehuis’ en ‘geen handelaren’ snap ik wel: mijn vorige was niet de gemakkelijkste en ik wilde een passend nieuw baasje, anders was het risico te groot dat hij binnen een paar maanden weer doorverkocht zou worden en god mag weten waar terecht zou komen.
Waar ik altijd om moet lachen is als álle toebehoren erbij worden aangeboden, dan krijg ik altijd het idee dat die mensen dat paard zó zat zijn dat ze stoppen met de sport en geen enkele herinnering meer willen hebben aan dat pokkebeest!