Jaja, dat was even een verrassing. Mijn superbrave Udinde kan ook steigeren Dat hadden we eventjes niet verwacht
Gistermiddag kon ik Udinde eindelijk weer voor de wagen zetten, mijn vader had tijd, het weer was prachtig dus huppetee!
Wij wonen midden in het dorp, dus moeten eerst wat door wat smallere straatjes in het dorp, achter het centrum, voordat we de polder in kunnen ofzo. Geeft niks, Udinde is niet anders gewend.
Maar vandaag was er iets in de bosjes, een schaduw op de straat of een fel gekleurd jasje op het terras van het restaurant op de hoek Wat het was, het was reden genoeg om de rem erop te gooien en eens flink in de lucht te komen
Mijn vader vóór haar, een auto áchter haar, een heg rechts en een hek links.
Ik reageerde direct met een bestraffing (nogal luid geloof ik, de mensen van het terras vonden het machtig interessant ) en een kleine tik.
Dus Whooops daar ging Udinnie weer. Keurig netjes recht de lucht in.
En nog eens. En nog eens.
Eerst maar eens even rustig worden en stil staan voor we weer vooruit konden gaan. Dus "hohooooo rustig... braaaaaf" en een geruststellende kriebel met de zweep op haar bil. Ontspanning op de teugel en "Udinde stap-pen" en daar ging ze weer.
Ze werd er wel héél erg mooi van Hals erop en al snorkelend langs het terras Was ik toch wel even trots op mijn mooie aanspanning!
Verder hebben we een super rit gemaakt. Voor het eerst een iets langer ritje gemaakt. Een lange, rechte weg door de polder waar ik mooi wat overgangen kon maken. Vanuit draf verruimen, soms voelde ik haar gewoon van de grond komen en groot worden, dat had ik met Isolda nog nooit gevoeld. Zo gaaf
Verder was niks eng, zelfs de vrachtwagen die passeerde en de sta-caravan die op de weg stond en waar we héél dicht langs moesten (als ik mijn hand uitstak kon ik hem aanraken) was niet eng
Laatst bijgewerkt door jantina op 16-05-04 10:35, in het totaal 1 keer bewerkt