Ik werd net gebeld door mijn oma, daar staan de paarden en een hele groep shetlanders.
We zijn al een weekje aan het tobben met Odina en Odessa, twee merrie's. Ze zijn pas overgegaan naar een nieuwe baan weiland, maar omdat de laatste tijd de kudde wat ingekrompen is, hebben ze toch wat te veel van het goede gehad. Daarom hebben we ze meteen in de bak gezet met alleen hooi en water. Hoewel Odessa al snel weer liep als een kiviet, bleef Odina aan het strompelen, dus hebben we de volgende dag de DA laten komen. Die heeft haar de gebruikelijke spuit en onstekingsremmers gegeven, vervolgens was het afwachten hoe lang het zou duren voordat ze weer goed zou lopen. Gisteren ging ze veel en lang liggen, ze wilde zo min mogelijk op haar benen staan. Een slecht teken, dus meteen de DA weer laten komen, opnieuw heeft ze een spuit gehad en werd een verhoogde hartslag geconstateerd. De bedoeling was om met haar naar de kliniek in Lienden te rijden zodat ze daar grondig onderzocht kon worden. Toen de DA weg was zijn ze de trailer gaan klaarzetten, en daarna wilde ze haar overeind krijgen. Wat niet lukte, omdat ze al in was geslapen .
Ben toch wel erg geschrokken, hoewel het begon met een redelijk onschuldig iets, is het toch haar dood geworden. En het was zo'n lief eigenwijs klein ding, en hoewel ik niet heel veel meer tussen de shetlanders liep, ben ik er toch wel een beetje kapot van. Ik ga er zo heen, want ben nu wel benieuwd wat de precieze doodsoorzaak was, ze was pas rond een jaar of 8, de mensen die in de shetlanders zitten weten dat vast snel uit te reken aangezien ze ingeschreven stond bij het stamboek. Het naarste is het voor mijn zusje, zij kwam dagelijks bij de pony's en haar lieveling was Odina, zoiets valt niet mee als je 12 bent.
Nouja, voor mij hoef je het niet sneu te vinden, zoveel had ik ook weer niet met dat paardje. Maar dan besef je wel oppeens dat zoiets ook mijn paardje kan gebeuren, normaal gesproken lijkt de dood bij zo'n jong paardje nog ver weg.
Heb alle berichtjes doorgegeven, me zusje vond het heel fijn dat julie meeleven en wil jullie daarvoor bedanken (ze heeft zelf (nog) geen boktacount). De oorzaak weten we nog steeds niet, in eerste instantie dacht de dierenarts een koliek-achtige aandoening. Maar door de alarmerend hoge harstslag werd dat idee weer verworpen. Morgen gaan we de DA even bellen, aangezien ik hem niet zelf heb gesproken.