Geplaatst Normaal is een buitenrit heel verrassend met Laiser. Steigeren gebeurt dan ook.
Vandaag voelde hij heel drammerig aan. In de binnenbak was hij heel fris. Maar we hadden afgesproken om een rit te maken, dus gingen we gewoon op pad. Na zo'n 5 minuten schrok hij ergens van en draaide 180 graden. Maar Olly stapte door. (Dat hadden we afgesproken anders iser met Laiser helemaal niet meer te rijden. En als hij te erg zou steigeren zou ik afstappen een paar meter met hem aan de hand stappen en dan er weer op.) Ik deed niets, ik gaf geen kuit druk, hield gewoon een contactteugeltje en wachtte af. Ik vroeg of Renaat even wilden stoppen. (ze was toen al zo'n 15 meter verder).
Ik vroeg Laiser wat we gingen doen, zou hij zelf met Olly mee gaan, of bleven we wachten tot we een ons wogen.
Toen draaide hij terug en stapte naar Olly terug, zonder verder nog te stoppen. Je snapte wel dat ik hem toen goed beloond heb, hij durfde zelf langs dat enge stukje te lopen.
Er zijn nog meer enge stukjes geweest, maar door op dat moment schouderbinnenwaarts te rijden kwamen we er zonder kleerscheuren voorbij.
Gedurende de rit werd hij steeds relaxter en uiteindelijk heeft hij drie-kwart van de rit met lange teugels gelopen. Gewoon dwars door het dorp met auto's, bussen, scooters, fietsers die voorbij kwamen.
En dat is echt uniek. Normaal kan ik hem geen lange teugel geven.
Je snapt wel dat ik heel trots op hem was.
Op de kanaaldijk werd hij wel een beetje gespannen, maar hij heeft totaal niet moeilijk gedaan. Ja het is echt een Kanjer van een paard.
Toen we terug kwamen heb k hem maar eens extra verwend met lauwe slobber met mix en een dijk van een wortel.
Echt waar Ik ben super trots op mijn stoere bink. (glim glim glim)
