Van de week liep er een 10 jarige meisje mee met de stalhouder, verder komen er niet veel kinderen bij ons op stal. En de stalhouder vind het altijd wel grappig. Hij was aan het voeren en zei bij elk paard wie het was en vertelde er wat over. Kwam hij bij Mabel, en dat meisje begon hard te lachen om de naam. Mijn zadel hing tegenover de stal, en ze maakte een opmerking over een klein zadel, van een shetje zeker. Stalhouder: Nee, dat is van haar (mij aanwijzend) en dat is de eigenaar van mabel
Meisje wist niet waar ze kijken moest, en kwam later nog vertellen dat Mabel een hele mooie naam had en heel mooi was en dat ik een mooi zadel en hoofdstel had, enz enz...
Had niet eens door dat de stalhouder en ik onze lach in stonden te houden