Geplaatst 
Dus lekker los gelongeert met bijzets, en toen Kim kwam waren we klaar voor de start
En Kim: Hey...we zouden toch gaan springen? Waar zijn de spullen?
Dus ik uitgelegt maar joh Kim zou de dingen wel even klaarzetten, kwam helemaal in orde
Dus ik ach...een klein kruisje van 10 cm durf ik wel
En hup....Kim zet een steil ding neer....en zegt er nog even bij dat het niet hoog was
Nee ok...hoog was die niet dus ogen dicht, sturen en ehmsz...vliegen?
Ja...de eerste keer...daarna vond mevrouw de hindernis te laag en stap/struikelde eroverheen.
Dus Kim hem verhoogd want ze kon er helemaal inkomen
Toen deed ik het dus weer bijna in mijn broek, Par merkte meteen dat ik onzekerder werd en rende dus gewoon om de hindernis heen.
Dus weer lager, 1 keer nog geprobeert en toen maar weer hoger want ten eerste huppelde Par derover heen en ten tweede kwam Kim met een eng verhaal over benen die struikelde over de balken en zo best wel gevaarlijk was
*WAY TO GO KIM, Motiverend hoor *Dus 1 keer dat hogere ding geprobeert *voor de mensen die dneken hoe hoog? een Kratje hoog.....voor de springers een lachertje dus
voor Par dus ook*Die keer ging niet zo goed, dus even stappen, na het afwenden aandraven, goed been eraan houden, blijven rijden, zelfverzekerd zijn en JAAAAAAA daar gingen we dan
Onze eerste echte sprong *en meteen de laatste want ben meteen gestopt
Goed einde is beter dan doordrammen toch *Parretje nog even door laten galoperen want tsja nu ze kan galoperen is dat het leukste wat er is, flink beloond en lekker uit gaan stappen.
Helaas moet ik wel mededelen dat er geen fotocamera aanwezig was
Stoer he zijn wij tweetjes
bah). Ik vind het heel knap van je en zou het je niet nagedaan hebben.
