Geplaatst 
Wat ze vandaag had geen idee, maar voordat ik het wist zat ik in de galop *jaja wel in de goede
* en heysz....wie had mijn rem nog in zijn zak zitten Dus toen ik haar eindelijk stil had was mijn kookpunt zo hoog dat Kim me vriendelijk verzocht heeft het paard te verlaten en een peuk te gaan roken *rook kwam ook uit mijn oren
*En natuurlijk zie ik in de bak een braaf lopende Par
Stelling hier, buiging daar, nageefelijk? Ja natuurlijk mevrouw, U vraagt wij draaien
Maar na wat opbeurende woorden van Ineke *Ineke2 was weer eens mee* over Arti en haar streken ging ik er dan toch maar weer op.
Met moeite mijn paard teruggekregen *mijn hafnaf rijdt zo lekker dat Kim er niet meer vanaf wou
*En Kim: Ontspannen he Syl?
En ik: Ik ben ontspannen
En Kim: Ja maar ik zeg het maar alvast
pestkop Uiteindelijk liep ze nog heel erg netjes, heb zelfs Kim nog even geroepen om naar het wonder op 4 benen te kijken
We zouden samen met Ellie en Suus *stalgenoot met onze verzorghaf* nog even buiten uitstappen.
par liep doodsbraaf zo het erf op, naar buiten, ze slingerde wel wat maar ja...dat is allemala nog zo nieuw voor haar.
Ben ik halverwege het pad hoor ik Suus roepen en schreeuwen.....kijk ik om....staat ze daar op het erf met een haflinger die geen stap meer naar voren doet.
Klaar is klaar zal Ellie gedacht hebben en de enige kant die wat haar betreft nog in aanmerking kwam was de stalkant *eigenwijze knol*
Dus ik wat heen en weer gestapt met Par.....nog geen beweging in mevrouw stijve poot.
Uiteindelijk heeft de staleigenaar haar tot aan het begin van het pad gebracht....en daar stopte ze weer....gewoon neit vooruit te krijgen.
Uiteindelijk besloot ik dan maar van Par af te stappen *want als Suus het zou doen zou Ellie toch een soort van overwinning behaald hebben vonden wij en dat gunde wij haar niet
*En Ellie meegetrokken, die kroop zowat in Par want opeens was de wereld zo eng.
Op de terug weg liep ze natuurlijk wel door *stal stal* en bedacht ik terwijl Suus al practisch bij stal stond nog even op Par te stappen voor het laatste stukje.
Maar Par die spontaan vrede had gesloten met Ellie vond het maar niets alleen achter te blijven, dus stilstaan ging al moeilijk maar hey, je zal wel moeten
Dus stil hup en ik erop...blijkt mijn paard toch gewoon met haar 9 maanden onder het zadel al een aardige piaffe te kunnen volbrengen
Was er alleen iets midner blij mee dat ze zowat ontplofte onder mij
Denkend aan Kim kregen we de kleine ophoudingen en de rustig maar meissie handelingen, diep zitten, been bij en hup stappen.....pfoeiiii....
De dag was geslaagt, ook ineke is ondanks mijn autorij kunsten heelhuids thuis gekomen *een paar voetgangers hadden het bijna niet overleefd
*En al met al was het toch nog gezellig en leerzaam
Geloof het wel ja 
. Paarden...af en toe vraag ik me af wat je ermee moet. Helaas zijn ze zo leuk en kan ik niet zonder.