Ze was van een boer, die er geen hol mee deed, maar voor het idee graag een paard op z'n boederij wou. In de winter stond ze de hele (!!) winter in een kleine duffe donkere koeienstand en daar kwam ze echt niet uit. Alleen in de zomer stond ze in het weiland. Altijd alleen dus, ze was echt eenzaam. En hij gaf haar altijd onbeperkt hooi, terwijl ze op stal dus niks deed, er werd echt niks met haar gedaan. En zodra haar hooiruif leeg was werd het weer gevuld. Ze was dus echt ontzettend veel te dik, ze woog ruim over 600 kilo, terwijl ze 400 moest zijn.
Die boer heb ik dus nooit gesnapt, dat paard kostte hem alleen maar geld, tijd en ruimte, maar hij wilde haar nooit verkopen, al heb ik meerdere keren geboden voor haar.
Ik ben zo vaak naar hem toe geweest, gezegd dat ze minder eten moest, haar benen konden haar bijna niet meer dragen. Ze kreeg slijtage, had moeite met lopen, haar longen werkten niet meer goed, haar conditie was ontzettend slecht. En tja, toen kreeg ze maandagziekte. Hij heeft haar eigenlijk letterlijk doodgevoerd.
Ik had zo graag gewild dat ze was verkocht aan manege. Ze werkte graag en was gek op aandacht. Ook had ze erg behoefte aan vriendjes, dat was zo'n ideale plaats geweest voor dit paardje.
Maar ze heeft helaas maar 6 jaar mogen worden...