Het valt mij regelmatig op dat ruiters bij het vorderen van de leeftijd minder lef krijgen, vaak hoor je verhalen van "vroeger klom ik overal op en was ik nergens bang voor". Voor mijzelf geld dat ik inderdaad minder lef heb gekregen en misschien meer verantwoordelijkheidsgevoel, vooral toen onze kinderen nog klein waren had ik dit heel sterk. Ze zijn inmiddels volwassen. Ook zie ik eerder spoken }> tijdens een buitenrit en heb ik altijd direct in de gaten als er iets is.Eigenlijk wel jammer dat het zorgeloze er af is.
_________________ [img]../upload/363/user.gif[/img]<font color="#000080" size="1"><i>bok, bok, bok </i></font>[img]../upload/363/nut.gif[/img]
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Cody op 2001-12-12 18:34 ]</font>
janna
Berichten: 4537
Geregistreerd: 08-02-01
Geplaatst: 12-12-01 19:29
z
Laatst bijgewerkt door janna op 22-04-22 06:43, in het totaal 1 keer bewerkt
Branca
Berichten: 6138
Geregistreerd: 30-11-01
Woonplaats: ZO Brabant
Geplaatst: 12-12-01 19:29
Ik heb er ook wel last van, ik ben 31, maar heb ruim 16 jaar niet meer echt gereden. Een paard waar al ietsie mis mee is, vind ik bedenkelijk. Dat komt denk ik ook doordat ik vaak ergens last van heb. Nu heb ik last van spanning en zou ik juist moeten gaan rijden voor echte ontspanning, maar ik heb een peesonsteking met uitstraling in mijn rechterschouder. Balen dus. Ik heb dus niet weer zin wat op te lopen. Maar ik kan ook niet zonder dus probeer ik het wel. En als je het weer vaker doet, wat ik dus totaal niet doe, wen je er weer aan. Dus voor mij nog even geduld.
visje
Berichten: 4546
Geregistreerd: 11-04-01
Woonplaats: België (Vlaams-Brabant)
Geplaatst: 12-12-01 19:32
Haha, dan moet de periode van 'dapperheid' bij mij wel nog uitbreken .
Sandra_H
Berichten: 2715
Geregistreerd: 14-04-01
Geplaatst: 12-12-01 19:40
absoluut waar in mijn geval Vroeger klom ik idd overal op, het maakte allemaal niet uit. Nu is dat anders, maar of dat met leeftijd te maken heeft weet ik niet. Het grootste gedeelte van mijn lef is verdwenen toen onze dochter geboren werd, sindsdien ben ik in alle opzichten veel voorzichtiger geworden. In ieder geval denk ik nu na over evt. gevolgen voor ik iets doe. Aan de andere kant ging ik na 10 zo goed als paardloze jaren zonder een spoortje angst of zenuwen weer eens op een paard zitten (achteraf bleek dat niet bepaald een makkelijk geval te zijn ) Nu ik inmiddels alweer ruim een half jaar m'n eigen paard heb merk ik ook dat ik me op andere paarden niet meer zo op m'n gemak voel. M'n eigen kanjer vertrouw ik voor de volle 200 procent, hoe achterlijk hij soms ook kan doen. Wel rijd ik nu buiten met cap, omdat ik me dan toch iets veiliger voel. Het is denk ik een soort combinatie van minder lef en meer verantwoordelijkheidsgevoel ofzo. Jee.....dat klinkt als volwassen zijn, wil ik dat wel
Jan_324
Berichten: 6933
Geregistreerd: 09-01-01
Geplaatst: 12-12-01 19:42
KLopt. vroeger dacht ik nergens bij na en deed ik gewoon. Wel stap ik nu op (bijna) elk paard en vind het best leuk als er een beetje actie in het spel komt.
Lielle
Berichten: 66255
Geregistreerd: 12-01-01
Geplaatst: 12-12-01 19:53
Absoluut, ik stap nog wel op mijn eigen paard als hij gek doet (en dat doet hij echt gek) maar ik ga niet meer op andermans paard mijn nek breken.
Alhoewel, ik heb wel net een paar renpaarden gereden op topsnelheid, en dat gaat ook heel hard.
PS Ik ben AL 30, heb geen kinderen, wel een vriend en baan.
Barb
Berichten: 12082
Geregistreerd: 24-07-01
Geplaatst: 12-12-01 19:55
Ja ik ben het er helemaal mee eens Vroeger sprong ik overal over heen met paard en al, maar nu moet ik er niet aan denken. Ik durf nog wel een klein sprongetje te maken maar daar houdt het dan ook wel mee op
Het lijkt wel of je nu veel beter het gevaar beseft van sommige dingen. Nou ja, ik vind het verder niet erg! Maar het was mij ook al opgevallen
carola
Berichten: 8687
Geregistreerd: 18-04-01
Woonplaats: Putten
Geplaatst: 12-12-01 20:01
Helemaal mee eens! Ik ben nu 'nog maar' 18, maar merk het al heel duidelijk. Vroeger kon het me niet wild genoeg gaan.... En met springen? 1.40 vond ik nog laag...
Maar nu ben ik veel rustiger en voorzichtiger, en door bepaalde dingen heb ik een tijd niet meer echt gesprongen, en nu vind ik het toch wel een beetje eng af en toe.
Maar ik voel me hier wel veel beter bij. Ik weet meer wat ik doe, en waarom. Ik heb meer verantwoordelijkheid gekregen en dat is wel zo lekker.
Joleen
Berichten: 4240
Geregistreerd: 27-04-01
Geplaatst: 12-12-01 20:07
Ik had dat ook al in het andere topic geschreven, maar ik stap nu dus eigelijk overal op. Ik heb alleen nog wel genoeg verantwoordelijkheidsgevoel. Ik doe geen dingen die echt gevaarlijk zijn. Blijf altijd voorzichtig.
Anoniem
Geplaatst: 12-12-01 20:14
Ja ook mee eens.
maar of het nu minder lef is, misschien meer verstand Weten wat er kan gebeuren als het mis gaat. vroeger dacht ik echt nergens over na en ging op alles met 4 beentjes zitten Nu doe ik dat echt niet meer.
carlijn83
Berichten: 3514
Geregistreerd: 11-11-01
Geplaatst: 12-12-01 20:22
Hoi! Ja, wel mee eens, Vroeger klom ik ook overal op en sjeeste ik overal naar toe en overal langs.
Nu is dat echt wel anders geworden. Of het idd de lef is weet ik niet. Zoals running ook al zei, het is ook het verstand en verantwoordelijkheids gevoel. Voor mezelf en voor het paard!
jantina
Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01
Geplaatst: 12-12-01 20:22
Bij mij is het zoals Kawa zegt. Meer verstand. Midden in een kudde rijden op een pony, zonder zadel, zonder halster/hoofdstel in volle galop? Gaatje in je hoofd zeker? Wat als er iets gebeurd was?
Zo heb ik nog heel wat dingen die ik nooooit mee zou doen. Omdatik nu inzie wat er allemaal had kunnen gebeuren. En de gevolgen daarvan. Ziektewet ed.....
Caballo
Berichten: 1160
Geregistreerd: 17-04-01
Woonplaats: Texas, USA
Geplaatst: 12-12-01 20:23
Ik denk dat het ook meer verstand is. Vroeger dacht ik althans niet na over de gevolgen en heb ik door schade en schande geleerd Nu zal ik ook niet meer zo gauw op een ander paardje stappen, want ik zie mezelf al met een gebroken arm oid rondlopen. Toevallig had ik het er laatst nog met een vriendin over. Zij had precies hetzelfde. Dus ik denk dat de lef wel een beetje verdwijnt met leeftijd.
Jura
Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Geplaatst: 12-12-01 20:24
Ik ook mee eens, vroeger reden we zonder zadel en met alleen een halster buiten, of met z'n 3en op een pony zonder zadel, dat soort dingen doe ik nu echt niet meer. En ik ga ook niet zomaar meer op elk paard zitten!
visje
Berichten: 4546
Geregistreerd: 11-04-01
Woonplaats: België (Vlaams-Brabant)
Geplaatst: 12-12-01 22:23
Citaat:
Op 2001-12-12 18:42, schreef Steef: KLopt. vroeger dacht ik nergens bij na en deed ik gewoon. Wel stap ik nu op (bijna) elk paard en vind het best leuk als er een beetje actie in het spel komt.
Ach Steef, met 963 lentes kan ik me voorstellen dat je stilaan tot "inkeer" gekomen bent. Doe zo voort
Sunnylover
Berichten: 3459
Geregistreerd: 15-05-01
Woonplaats: Noord-Holland
Geplaatst: 12-12-01 22:36
Yep,hoe ouder je word hoe minder lef.Vroeger was ik zo'n lenig gastje...Sprong bokkie etc etc. Maar dat durf ik niet meer gelukkig ben ik niet de enige dus sta ik niet alleen voor l*l. Maar ik stap ook niet meer op gekke paarden hoor! Zolang ze niet stijgeren en hoog bokken vind ik het best.
Ptries
Berichten: 3119
Geregistreerd: 21-06-01
Woonplaats: Bilthoven
Geplaatst: 12-12-01 22:41
Ik denk dat het er ook mee te maken heeft met het feit dat je meer nadenkt bij wat je doet.
Vroeger dacht ik nooit na voor ik iets deed of voor ik op een bepaald paard ging zitten, het enige wat ik dacht, was: "Hoppa, karren met die knol"
Nu denk ik meer na over de cosequenties, als ik wat breek kan ik niet meer werken. Bovendien is het zo dat als je ouder bent, je vaak ook wat meer ervaring hebt en weleens hebt meegemaakt wat het is om op een harde manier kennis te maken met de wet van de zwaartekracht.
Ik denk dus dat het er ook mee te maken heeft dat je eerder nadenkt over de gevolgen.
lies
Berichten: 9626
Geregistreerd: 09-11-01
Geplaatst: 13-12-01 00:32
klopt idd, vroeger dachten we niet na wat evt de gevolgen konden zijn. Kwamen we zo'n picknickbankje (ja, zo'n grote met twee bankjes+tafel) tegen, moesten we daar wel even overheen springen.
Ik denk ook dat pony's minder bang aangelegd zijn dan paarden. paarden zijn vaak zo 'tutterig'. Ik kan me niet herinneren dat mijn pony ergens bang voor was, terwijl mijn paard de grassprieten vaak al eng vond.
My Dominique
Berichten: 5299
Geregistreerd: 31-05-01
Woonplaats: Leeuwarden
Geplaatst: 13-12-01 01:12
hmm weet k nog niet... k merk wel dat ik vaak zo iets heb ach en als het fout gaat...dan merk ik dat snel genoeg misschien dat k later besef dat je beter niet zo maar op een paard kan springen en dan gaan rijden... ( gewoon los, dus geen tuig) maar nu ik dit niet besef ( beetje vaag k weet het wel maar boeid me neit) ga ik er nog lekker van genieten! stel dat ik ook banger word BALEN nu dus nog lekker "enge" dingen doen
Gwen
Berichten: 15915
Geregistreerd: 20-11-01
Woonplaats: Nabij Eindhoven
Geplaatst: 13-12-01 01:13
Ja, heb ik ook. Vroeger maakte het me niet uit hoe gek m'n beestje deed en stapte ik overal op. Sinds ik 6 jaar niet meer gereden heb is dat wel veranderd. Het is niet meer allemaal zo vanzelfsprekend. En dan had ik ook nog eens zo'n superbraaf Haffie om op te rijden, weet je nog? Echt een beest dat je vertrouwen geeft! Nu, met Paity, heb ik wel veel minder schrik. Thijsje kende zijn eigen kracht en hij gebruikte dat tegen mij, bij Pait heb ik veel meer het gevoel dat ik haar kan beheersen. Ze lijkt minder sterk. Maar dan nog ben ik veel voorzichtiger dan vroeger. Toen had ik weliswaar het braafste verzorgpaard dat je je kan voorstellen, maar ik reed ook veel andere minder makkelijke paarden. Soms zou ik wel willen dat ik nog het lef van toen had...!
Percy
Berichten: 12072
Geregistreerd: 04-09-01
Woonplaats: België
Geplaatst: 13-12-01 01:41
Net als iemand anders hier verdween mijn lef als sneeuw voor de zon nadat mijn dochter geboren was. Ik was opeens verantwoordelijk voor een ander leven en dat zorgde ervoor dat ik een stuk voorzichtiger met dat van mij omsprong. Een arm breken als je jong bent is pech, als je een kindje hebt is dat echter een ramp. Wijsheid komt met de jaren, dat is ook wel waar, wat ik deed toen ik 12 was, deed ik al niet meer toen ik 18 was (des te beter!). Maar nu zit de voorzichtigheid me heel af en toe wel eens in de weg om eerlijk te zijn.
traksnz
Berichten: 78
Geregistreerd: 14-11-01
Woonplaats: New Zealand
Geplaatst: 13-12-01 02:00
Ik heb het zelfde probleem,, heb minder lef dan vroeger komt omdat ik nou dinge te betalen heb en als je je nekt breekt is dat moeilijker,,, er moet toch wel wat aan te doen zijn zo dat we meer lef krijgen,, ???
greetje
Berichten: 8626
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 13-12-01 09:13
Ach eigenlijk heb ik met alle dingen wel minder lef gekregen.