En het is goed gegaan. Ik had hem in onze zogenaamde koeienstal gezet waar we goed licht hebben aan weerzijde van het gangpad. Ik zette het scheer apparaat aan, en omdat de jaarlingen er zo van schrokken, schrok Pablo ook en ging hij hangen. Direct los gemaakt en gekalmeerd. Uiteindelijk weer het apparaat aan gezet en Pablo los laten staan en begonnen met scheren. Hij vond het prima. Op een gegeven moment zo lekker dat gescheer onder zijn buik dat hij zijn hele handel lekker liet bungelen.
Ik heb hem dus zaterdag avond geschoren en zondag bijgewerkt. Hij is er mooi onder vandaan gekomen. Om de stress zo min mogelijk te houden heb ik nu zijn benen niet geschoren, dat doen we volgend jaar wel weer. Ben blij dat zonder hulp, sedalin of praam ik zonder stres een paard heb kunnen scheren.